مطالعات رخساره شناسی آتشفشان بیدخوان (استان کرمان)

آتشفشان بیدخوان در استان کرمان و کمربند ولکانو- پلوتونیک ارومیه - دختر واقع و ساختمان آن شامل تناوبی از گدازه ها و مواد آذرآواری مختلف است. این آتشفشان از نظر سنی نسبتا جوان (میوسن تا پلیوسن) است و ساختاری تا حدودی سالم دارد، به طوری که هدف مناسبی برای مطالعات رخساره شناسی به شمار می رود. بر اساس مطالعات رخساره ای، می توان ساختمان آتشفشان بیدخوان را در چهار رخساره تفکیک کرد. رخساره مرکزی در محل کالدرا واقع شده و واحدهای سنگی خاصی چون توده نفوذی نیمه ژرف دگرسان شده، برش های گدازه ای، دایک های حلقوی و شعاعی دارد. رخساره نزدیک آتشفشان به صورت دیواره های پرشیب و مرتفع در اطراف کالدرا گسترش پیدا کرده و ساختار چینه ای را به خوبی نشان می دهد که در آن، توالی های ستبر واحدهای آذرآواری ریزشی، خیزابی، جریانی و گدازه به صورت متناوب قرار گرفته اند. رخساره میانی با بیشترین گسترش، به طور عمده از مواد آذرآواری خیزابی، جریانی، گدازه و لایه های متعدد لاهار تشکیل شده است. رخساره دور آتشفشان بیدخوان، ستبرای کمی دارد و شامل رسوبات رودخانه ای درشت دانه ای است که در اثر تحرک دوباره محصولات اولیه آتشفشان و حمل آنها توسط رودخانه ها به وجود آمده اند. مطالعات رخساره ای نشان می دهد که ساختمان آتشفشان بیدخوان در اثر چندین فاز فورانی انفجاری ایجاد شده که برخی از آنها با دخالت آب همراه بوده اند و فاصله زمانی زیادی میان فوران ها وجود نداشته است. ویژگی هایی چون جوش خوردگی شدید و رنگ نهشته های آذرآواری نشان می دهد که این واحدها در زمان تشکیل، دمای بالایی داشته و در خشکی تشکیل شده اند. رخساره مرکزی آتشفشان بیدخوان می تواند محل مناسبی برای اکتشاف مس و مولیبدن پورفیری باشد.

مطالعات رخساره شناسی آتشفشان بیدخوان (استان کرمان) Keywords:

بیدخوان , کانی سازی کالدرا , رخساره آتشفشانی , آتشفشان مرکب , بردسیر