ژئوشیمی سنگ کل و ایزوتوپی استرانسیم- نئودیمیم سنگ های آتشفشانی میزبان کانسار نقره- طلای چاه زرد، کمربند ارومیه- دختر

کانسار نقره- طلای چاه زرد (نمونه آشکار سامانه های اپی ترمال نوع سولفیداسیون پایین تا میانه با میزبان برشی) درون مجموعه آتشفشانی میوسن بالایی با ترکیب آندزیتی تا ریولیتی و در بخش مرکزی کمربند ماگمایی ارومیه- دختر قرار گرفته است. بخش های کانه دار در این کانسار درون توده های برشی با میزبان ریولیت پورفیری قرار دارند. بررسی های سامان مند ژئوشیمیایی سنگ کل روی سنگ های آتشفشانی نشان می دهد که سنگ های میانه و اسیدی هر دو به طور ویژه از عناصر سنگ دوست بزرگ یون (LILE) و عناصر خاکی کمیاب سبک (LREE) غنی شدگی و از عناصر با پتانسیل یونی بالا (HFSE) تهی شدگی نشان می دهند. این داده های ژئوشیمیایی بیانگر ویژگی کمان ماگمایی برای سنگ های آتشفشانی است و نشان می دهد تبلور هورنبلند، نقش کنترل کننده اصلی را در تکامل سنگ های نیمه آتشفشانی کانه زا داشته است. اگرچه ریولیت پورفیری نسبت های۸۷Sr/۸۶Sr  بالاتری دارد، ولی ترکیب ایزوتوپی استرانسیم و نئودیمیم سنگ های آتشفشانی یکسان است. این سنگ ها نسبت ۸۷Sr/۸۶Sr  میان ۷۰۴۹۱۰/۰ و ۷۰۵۹۶۷/۰ و مقادیرεNd(i)  از ۳/۲+ تا ۷/۲+ دارند. این داده ها نشان می دهد ماگماهای ریولیتی احتمالا محصول پایانی تفریق ماگماهای مادر آندزیتی هستند که دچار آغشتگی های پوسته ای کمی شده اند. ماگماهای آندزیتی مادر، محصول ذوب بخشی مخلوطی از گوشته نرم‎کره ای بدون آب و تهی از عناصر ناسازگار و گوشته سنگ کره ای غنی شده از آب و عناصر LILE و LREE است که در پاسخ به شکسته شدن پوسته اقیانوسی فرورو و بالا آمدن گوشته نرم‎کره ای تولید شده اند. ریولیت پورفیری به عنوان منبع حرارتی برای جریان سیال‎های گرمابی و همچنین به عنوان منشا سیال‎های کانه ساز در سامانه اپی ترمال چاه زرد رفتار کرده است.   

Keywords:

اپی ترمال , ژئوشیمی , ایزوتوپ استرانسیم- نئودیمیم , چاه زرد , ارومیه- دختر