بررسی اثر تیمارهای مختلف بر شکستن خواب و بهبود خصوصیات جوانه زنی بذر پلاخور (Lonicera nummularifolia)

بذرهای گونه های وحشی، معمولا دارای مکانیسم های خواب پیچیده هستند که سبب کاهش درصد و سرعت جوانه زنی می شود. بررسی های اولیه، نشان دهنده ی دارا بودن خواب بذر برای گونه مرتعی درختچه ای پلاخور (Lonicera nummularifolia) بود. لذا آزمایشی، جهت بررسی ر وش های شکستن خواب بذر انجام شد. تاثیر تیمارهای مختلف مکانیکی و شیمیایی (تیمار سرمادهی مرطوب به مدت ۲ هفته در یخچال با دمای ۴ درجه سانتیگراد، جیبرلیک اسید ۵۰۰ پی پی ام به مدت ۴۸ ساعت، حذف پوسته بذر (خراش دهی)، تلفیق جیبرلیک اسید و سرمادهی، تلفیق خراش دهی و سرمادهی، تلیق خراش دهی و جیبرلیک اسید تلفیق جیبرلیک اسید و سرمادهی و خراش دهی و شاهد) انجام شد. نتایج نشان داد که تلفیق حیبرلیک اسید، سرمادهی خراش دهی، باعث بیشترین افزایش در خصوصیات درصد جوانه زنی (۳۱/۲ درصد)، قدرت جوانه زنی (۱۲۴/۸)، میانگین جوانه زنی روزانه (۲/۱۰) بذر در روز در مقایسه با جیبرلیک اسید (۰ درصد)، سرمادهی (۰ درصد)، خراش دهی (۰ درصد) و شاهد (۰ درصد) شد. براساس نتایج آزمایش فوق، می توان نتیجه گیری کرد که احتمالا خواب بذر گیاه پلاخور از نوع ترکیبی (فیزیکی و فیزیولوژیک) است.

Keywords:

خواب بذر , خراش دهی , جبیرلیک اسید , سرمادهی , پلاخور (شن)