زیست چینه نگاری سازند مبارک در برش ولی آباد ، جاده چالوس
Publish place: Quarterly Journal of Geosciences، Vol: 21، Issue: 83
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 98
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GSJ-21-83_013
تاریخ نمایه سازی: 17 بهمن 1400
Abstract:
سازند مبارک در برش ولیآباد در کنار جاده کرج - چالوس رخنمون دارد. ستبرای این سازند ۵/۳۴۷ متر است. مرز زیرین این سازند با سازند لالون از نوع ناپیوستگی فرسایشی بوده و مرز زبرین آن با رسوبات منتسب به سازند دزدبند، تدریجی به نظر میرسد. سازند مبارک در برش مورد مطالعه بر اساس ویژگیهای سنگی به ۱۱ واحد تقسیم شده است. بخش زیرین آن از سنگ آهک ستبر لایه خاکستری تیره و همچنین سنگ آهک مارنی، تشکیل شده است در حالی که بخش بالایی آن عمدتا˝ از سنگ آهک ماسهدار در تناوب با لایههای مارنی، سامان یافته است. به گونهای که بخش مارنی آن نسبت به لایههای آهکی چیرگی دارد. ۱۴ جنس و گونه کنودونت در قالب دو زیست زون تشخیص داده شده اند. این زیستزونها مطابق با زیستزونهای استاندارد جهانی هستند که عبارتند از: Neopriniodus peracutus - Polygnathus longiposticusAssemblage- Zone Hibbardella roundya-Gnathodus girtyi Assemblage- Zone این زیست زون ها به ترتیب سن تورینزین پیشین – ویزین میانی ((Early Tournaisian - Mid.Visean را نشان میدهند. پنج گونه از اسکلریتهای هلوتورین نیز شناسایی شده است. افزون بر این، ۶ جنس و ۷۲ گونه از روزنداران نیز شناسایی شدند که منجر به معرفی ۵ زیستزون زیر گردید: Eotuberitina retligener - Endothyra spirilloformis Assemblage- Zone Archaediscus permodiscus – Archaediscus (Paraarchaediscus) mixtus Assemblage- Zone Endostaffella parva - Brunsina pulchera Assemblage- Zone Tuberitina bulbacea - Kammaena sp. Barren Interval Zone Lipinella notata - Archaediscus planoarchaediscus Assemblage- Zone با توجه به زیستزونهای کنودونتی و همچنین روزنداران تشخیص داده شده در این برش، سن تورینزین پیشین تا ویزین میانی برای سازند مبارک در این برش پیشنهاد میشود، در ضمن بر اساس مطالعه روزن داران، برای رسوبات منتسب به سازند دزدبند (دزدبن)، سن نامورین پیشنهاد میشود. در این مطالعات، شاخص تغییر رنگ عناصر کنودونت یا CAI، ۴ تعیین شد که بیانگر دمای ۱۹۰ تا ۳۰۰ درجه است، که نشان دهنده مرحله گاز خشک یا خالی از هر گونه مواد هیدروکربنی در برش مورد مطالعه است.
Keywords:
Authors
ندا رنجکش مهربان
پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
بهاء الدین حمدی
پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :