نقد دیدگاه محدث نوری در استلزام اختلاف قرائات با تحریف قرآن

یکی از پیش نیازهای حجیت الفاظ قرآن کریم و مبانی فهم و تفسیر آن، در اختیار داشتن قرائت ابلاغ شده از سوی پیامبر است. دانشمندان قرآنی تلاش کرده اند قرائات نقل شده از قرآن را جمع کنند که اصطلاحا به آن «قرائات مشهوره» گفته می شود. محدث نوری در دلیل دهم از دلایل دوازدهگانه خود بر اثبات تحریف قرآن، با زیر سوال بردن انعکاس قرائت نبوی در مصحف کنونی، به طرح و تایید نظریه تحریف قرآن می پردازد. وی با استناد به قرائات متعدد از قرآن و بعد از بیان چند مقدمه، چنین نتیجه می گیرد که قرآن بر یک قرائت نازل شده است، ولی مصحف کنونی مصون از راه یابی قرائات دیگر به آن نبوده؛ بنابراین مصحف کنونی، دقیقا همان قرآن نازلیافته بر نبی اکرم نیست. البته از آن جا که ایشان مقدمات را در اثبات این نتیجه کافی نمی داند، به تکمیل دلیل خود رو می آورد و با تمسک به تتمیم به عدم قول به فصل و طریق اولویت، از مقدمات مذکور نتیجه می گیرد که اختلاف قرائات موجب تحریف قرآن است. بررسی دقیق و علمی استدلال محدث نوری در لازم آمدن تحریف به خاطر وجود اختلاف قرائات، نشان می دهد که استدلال وی، به هیچ وجه مثبت تحریف قرآن نیست. از مهم ترین اشکال های وارد بر سخن وی این است که: اولا اساسا تمسک به اجماع در این موضوع صحیح نبوده و ثانیا اجماع ادعایی ایشان در میان دانشمندان قابل اثبات نیست.

Keywords:

قرائات , محدث نوری , فصل الخطاب , تحریف قرآن