بهینه سازی توزیع کالا در شرکت ایساکو با استفاده از الگوریتم ژنتیک

مساله تعیین مسیر ناوگان حمل (VRP) از جمله مسائل شناخته شده در مبحث بهینه سازی حمل و نقل می باشد. مطالعات فراوانی در خصوص مدل سازی و حل این نوع از مسائل در ادبیات موضوع موجود می باشد. از آنجا که مدل ریاضی این مساله از نوع مدلهای با متغیر های صحیح می باشد لذا به دلیل ژیچیدگی بالا در ابعاد واقعی بوسیله روشهای قطعی نظیر الگوریتم شاخه و کران در زمان کوتاه قابل حل نمی باشد و لازم است از الگوریتمهای اکتشافی در حل این نوع از مسائل استفاده شود. در این مساله هدف اصلی تعیین مسیرهای بهینه برای ناوگان حمل است به گونه‌ای که مجموع هزینه حمل یا مجموع مسافت حمل مینیمم گردد و درخواست کالای همه مشتریان نیز پاسخ داده شود. به طور دقیقتر فرض کنید تعدادی مشتری در مکانهای مختلف موجود می باشند که دارای میزان تقاضاهای مختلف بوده و درخواست آنها باید از یک انبار مرکزی توسط ناوگان حمل ارسال شود. هر ماشین می تواند درخواست چند مشتری را در یک سفر تحویل دهد. البته بدیهی است که مجموع حجم درخواست مشتری هایی که درخواست آنها توسط یک ماشین ارسال می شود باید حداکثر برابر با حجم بارگیر ماشین باشد. از طرفی باید کل بار هر مشتری توسط یک ماشین تحویل داده شود. گراف مسیر ارتباطی بین مشتری ها و هزینه حمل بین هر دو مشتری نیز معلوم می باشد. هدف از مساله، تخصیص بهینه مشتری ها به ماشینها و تعیین بهینه مسیرهای حمل است به گونه ای که کل هزینه حمل مینیمم گردد.یکی از شرکتهایی که به طور اساسی با این مساله مواجه است شرکت ایساکو می باشد. این مقاله به ارائه گزارشی از مدلسازی و حل این مساله در این شرکت با استفاده از الگوریتم ژنتیک می پردازد.