قیاس مهاربندهای فلزی با میراگرهای نوین توسط تحلیل زمانی غیرخطی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 127

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ENGIN08_056

تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1400

Abstract:

به هنگام وقوع زلزله های شدید، مقدار زیادی انرژی جنبشی به سازه وارد می شود که اگر بتوان به طریقی بخش قابل توجهی از انرژی لرزه ای را به صورت مکانیکی مستهلک کرد، پاسخ سازه بدون وجودآمدن خسارات مهم سازه ای، قابل کنترل خواهد بود. یکی از روشها، استفاده از سیستم های جاذب انرژی است که در نقاط مختلف یک سازه مستقر می شوند. میراگرهای اصطکاکی از جمله سیستمهای کنترل غیر فعال هستند که در چند دهه اخیر مورد توجه بسیاری قرار گرفته اند. با توجه به مرسوم بودن استفاده از بادبندهای ضربدری در کشورمان و همچنین ذکر این نکته که استفاده از این نوع سیستم به علت کمانش پذیری در زلزله رفتار مناسبی از خود نشان نمیدهد، لذا احتیاج به شناخت دقیق تری از میزان جذب انرژی و شتاب وارده برسازه در این نوع سیستم در مقایسه با میراگرهای اصطکاکی و بادبندهای BRB دیده میشود. در این تحقیق ابتدا قابهای مورد آنالیز قرار گرفته و طراحی شده، سپس هر یک از قابهای تحت استفاده از بادبندهای BRB و میراگراصطکاکی و بادبندهای ضربدری بصورت جداگانه تحلیل شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که میزان جذب انرژی در سیستم دارای سیستم BRB تقریبا رفتار یکسانی را درمقایسه با سیستم میراگر اصطکاکی از خود نشان داده است و در هر دو سیستم، ۱۰۰% نیروی جانبی اعمال شده به سازه را جذب کرده اند. در سیستم دارای بادبند ضربدری معمولی تنها ۳۵% از نیروی جانبی اعمال شده به سازه را جذب کرده است. همچنین در مقایسه ی شتاب وارد به مرکز جرم بام مشاهده می گردد که سیستم دارای مراگر اصطکاکی در هر ۳ قاب موردبررسی، دارای بهترین عملکرد و کمترین شتاب وارد بر مرکز جرم را دارا بوده است و پس از آن به ترتیب سیستم دارای BRB و در آخر سیستم دارای بادبند ضربدری معدل می باشد. در هیچ یک از سیستم های دارای میراگر اصطکاکی وBRB ، نیرویی توسط تیر و ستون جذب نگردیده است و همه ی جذب انرژی توسط BRBو میراگر اصطکاکی صورت گرفته است. نهایتا میزان جذب انرژی در تیر و ستون سازه های موردبررسی به همراه بادبند ضربدری معمولی به ترتیب در سازه ۱۰ طبقه ۳۵% و ۳۰% و در سازه، ۱۵ طبقه ۳۰% و %۳۸ بوده است.

Authors

اسماعیل انصاری

کارشناس توسعه و معابر شهرداری منطقه ۳ شیراز و دانشجو کارشناسی ارشد رشته عمران گرایش سازه دانشکده مهندسی عالی زند شیراز