بررسی جرم حمله سایبری به تاسیسات خطر آفرین با تاکید بر قوانین داخلی و بین المللی

از روش های نوین تخاصم درصحنه های داخلی و بینالمللی، حملاتی می باشد که در بستر فضای سایبری انجام می پذیرد ، گرچه این حملات توانایی ایجاد تلفات وسیع و خسارات گسترده را در اماکان پرخطر از جمله تاسیساتی که خطر آفرین می باشند ، دارند ولی سرعت بسیار زیادی که در تغییر و تحولات این حوزه وجوددارد ، سبب شده که حقوق داخلی و بین المللی نتوانند در وضع قواعد جدید متناسب با فضای سایبری به موقع و دقیق عمل کنند. البته به دلیل ابتکار و تازگی در این این نوع حملات قانون گذار داخلی یم تواند به قواعد بین المللی تمسک جوید چرا که معمولا حملات سایبری به صورت بین المللی رخ می دهد و اصولا فراتر از مرزهای یک کشور است . آنچه باعث نگرانی است ، هدف اینگونه حمله ها که از سوی گروه های تروریسی صورت می پذیرد ، حمله تاسیسات خطر آفرین همچون تاسیسات هسته ای است که می تواند جان میلیون ها انسان را به خطر اندازد . به همین دلیل مقاله ی حاضر در صدد بوده است تا از طریق تبیین مفهومی حملات سایبری و تدابیری که از سوی قانون گذاران داخلی و بین المللی برای این امر در نظر رگفته شده است ، به خلاء های حقوقی و قانونی این موضوع بپردازد. به نظر می آید که اگر حملات سایبری به زیرساختهای حیاتی و تاسیسات پرخطر یک کشور نفوذ کرده و توانایی ایجاد یک تخریب و یا نابوید وسیع را داشته باشد، کشور مورد حمله از حق دفاع مشروع در برابر ترتیب دهندگان حملات سایبری خواهد داشت . روش تحقیق نیز در پزوهش حاضر کتابخانه ای بوده و به صورت توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است .

Keywords:

جرایم حمله سایبری , تاسیسات خطر آفرین , حملات سایبری , قوانین داخلی , قواعد بین المللی