بررسی تغییرات فیزیکوشیمیایی منطقه ساحلی بوشهر تا عسلویه تحت تاثیر تأسیسات ساحلی موجود

سواحل شمالی خلیج فارس که در کشورهای ایران، عراق، کویت و عربستان واقع شدهاند، جایگاه فعالیتهای بسیار اقتصادی و بازرگانی بوده است. یکی از مهمترین این کانونها در حدفاصل بوشهر تا عسلویه واقع شده است که در آن عملیات اکتشاف و بهرهبرداری از ذخایر هیدروکربوری نفت و گاز، کشتیرانی و ناوبری و صیادی در حال انجام است. در سالهای اخیر وقایع منطقهای همچون جنگ عراق و کویت بر بار آلودگیهای نفتی شمال خلیج فارس به شدت افزوده است به طوریکه آثار ظاهری و سوء آن تاکنون بر چهره مناطق ساحلی استانهای خوزستان و بوشهر برجای مانده است. ضرورت ایجاب میکند با استفاده از روشهای علمی و فناوریهای پیشرفته تغییرات فیزیکوشیمیایی در سواحل مناطق یاد شده شناسائی شده و بر اساس نوع آنها روش بهینه کنترل و بازسازی مناطق و سواحل آلوده ارائه شود. در انجام این مهم از نتایج مطالعات قبلی و روشهای مطالعات میدانی و مطالعات آزمایشگاهی بهره برده شد. منطقه عسلویه از محل اجرای فاز 12 آن تا خلیج نایبند محل اجرای این پروژه است. این منطقه علاوه بر اهمیت زیست محیطی جایگاه فعالیتهای عمرانی، ناوبری و صنعتی وسیعی بوده و تبعات آنها تأثیرات مخربی بر شرایط فیزیکو شیمیایی آن داشته است. نتایج بررسی نشان میدهد که درصد کربن آلی با اندازه ذرات نسبت عکس داشته بطوری که با افزایش درصد ذرات ریزدانه در رسوبات درصد کربن آلی نیز افزایش می یابد. همچنین با برازش مقادیر آهن و کربن آلی رابطه مستقیم این دو پارامتر در نمون ههای رسوبی مشاهده شد. الگوی پراکنش غلظت عناصر مس و روی در رسوبات منطقه مورد مطالعه برحسب عمق آب دریا نشان م یدهند که با افزایش عمق، غلظت این عناصر در رسوبات بستر دریا افزایش یافته است.