بررسی چگونگی توزیع فضای سبز و پارک های شهری در شهر طالخونچه با استفاده از تحلیل شبکه

فضاهای سبز و پارک ها یکی از شاخص های مهم کیفیت زندگی شهری است و نقش پررنگ این فضاها بر روی ابعاد مختلف سلامتی به اثبات رسیده است؛ لذا توزیع مناسب و متعادل۵ فضاهای سبز شهری علاوه بر برقرای عدالت اجتماعی باعث بهبود سلامت جامعه می گردد. در این پژوهش با استفاده از مسئله ناحیه خدمت در تحلیل شبکه و در محیط نرم افزار GIS نحوه پراکنش پارک های محله ای در سطح شهر طالخونچه، چگونگی توزیع و دسترسی به این فضاها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که با وجودیکه سرانهکلی۵ پارک و فضای سبز در شهر طالخونچه از وضعیت قابل قبولی برخوردار است(حدود ۸,۷ مترمربع)اما، توزیع۵ فضای سبز و پارکها در سطح شهر طالخونچه به صورت نامتناسبی صورت گرفته است؛ به طوریکه حدود ۳۵۰۰ نفر از شهروندان (معادل %۳۵ از کل جمعیت شهر) در فاصله کمتر از ۷۵۰ متری معادل ۱۵ دقیقه پیاده روی به هیچ پارک محله ای دسترسی ندارند؛ لذا انتظار می رود جهت متعادل ساختن توزیع فضاهای سبز و ارتقای سلامت شهروندان نسبت به احداث پارک در مقیاس همسایگی و محله ای به منظور پوشش حداکثری جمعیت شهری اقدام گردد.

Keywords:

پارک شهری , دسترسی , تحلیل شبکه , شهر طالخونچه