بهینه یابی برنامه ریزی آبیاری گل گاوزبان ایرانی

اصلاح فرآیند فعلی تولید گیاهان دارویی و افزایش بهره وری فرآیند موجود، از طریق رعایت اصول به زراعی و به نژادی و نیز اصلاح شیوه های آبیاری از راهکارهای افزایش تولید گیاهان دارویی است. به این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تیمار آبیاری تکمیلی بدون آبیاری یا دیم I۱، ک آبیاری تکمیلی در مرحله ساقه روی I۲ و دو آبیاری تکمیلی در مرحله ساقه روی و آغاز گل دهی I۳ بر گونه گل گاوزبان ایرانی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان در سال زراعی ۱۳۹۴ اجرا شد. نتایج نشان داد رشد رویشی گیاه نظیر ارتفاع بوته و تعداد شاخه فرعی عکس العمل مثبتی به آبیاری در مرحله ساقه روی نشان دادند و به ترتیب موجب افزایش ۳۴ درصد و ۱۱/۷ درصد نسبت به تیمار دیم شدند. همچنین تیمار دو آبیاری تکمیلی در مرحله ساقه روی و آغاز گل دهی I۳ موجب افزایش تعداد گل در بوته به میزان ۳۵ درصد نسبت به تیمار دیم شد. البته بیشترین عملکرد گل خشک مربوط به تیمار آبیاری I۳ بود که اختلاف معنی داری با تیمار I۲ نداشت. به طورکلی در شرایط منطقه موردمطالعه یک آبیاری تکمیلی در مرحله ساقه روی از نظر عملکرد و سایر صفات می تواند موردتوجه و توصیه قرار گیرد.

Keywords:

آبیاری تکمیلی , عملکرد گل خشک , دارویی , بهره وری مصرف آب