بررسی رابطه بین ریسک نقدشوندگی و قیمت در بورس اوراق بهادار تهران

نقد شوندگی به معنای سرعت تبدیل سرمایه گذاری ها یا دارایی ها به وجوه نقد با حداقل هزینه و در کمترین زمان، نقش و تاثیر حائز اهمیتی در جذابیت سرمایه گذاری، تصمیم گیری سرمایه گذاران و تخصیص درست منابع دارد. در حقیقت فقدان نقدشوندگی به معنای ریسک نقدشوندگی، ممکن است تاثیر منفی بر ارزش سهام بگذارد. در تحقیق حاضر با توجه به اهمیت رابطه بین ریسک و ارزش سهام، تاثیر ریسک نقدشوندگی و عوامل ریسکی؛ اندازه شرکت، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار[i](BM) و P/E بر قیمت گذاری سهام برای دوره زمانی ۱۳۸۰تا ۱۳۸۷در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفت. و معیار عدم نقدشوندگی آمیهود به عنوان نماینده ریسک نقدشوندگی بکاررفته است، بدین منظور از روش رگرسیونی پانل دیتا- مدل[ii]GLS به دلیل مزایای مانند، کاهش همخطی بین متغیرها و تورش برآودر و اندازه گیری اثراتی که در دادهای مقطعی و سری زمانی قابل شناسایی نیست، استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که ریسک نقدشوندگی و نسبت ارزش دفتریBM به ارزش سهام تاثیر معنی داری بر قیمت سهام در بورس تهران ندارد، و لی P/E و اندازه شرکت تاثیر معنی داری بر قیمت دارند و این نشان دهنده اهمیت بیشتر متغیرهای اخیر نسبت به ریسک نقدشوندگی و BM در قیمت گذاری در بورس اوراق بهادار تهران می باشد.

Keywords:

نقد شوندگی , ریسک نقدشوندگی , قیمت گذاری سهام , روش رگرسیونی پانل دیتا- مدلGLS