بررسی توزیع زمانی و مکانی آب قابل بارش تابستانه بر فراز جو ایران زمین

تمام بخار آب موجود در ستونی از جو(از سطح زمین تا انتهای وردسپهر) را آب قابل بارش گویند. آب قابل بارش از مهمترین عناصر موثر بر ریزش جو به ویژه بارش میباشد که شناخت رفتار آن همواره مورد توجه آب و هواشناسان بوده است. بنابراین آب قابل بارش در مطالعه ی تغییرات کوتاه و بلند مدت جو مورد توجه می باشد. به منظور محاسبه آب قابل بارش بر فراز جو ایران، از داده های ۲ درجه در ۲ درجه آب قابل بارش در سه ماهه جون، جولای و آگوست در یک دوره آماری ۱۰ ساله (۲۰۱۶ -۲۰۰۷) از مرکز ملی پیش بینی محیطی و مرکز پژوهش های جوی ایالات متحده آمریکا استفاده شده است. نتایج حاصل از مطالعه حاضر بیانگر این است که عوامل محلی به خصوص ارتفاعات و دوری و نزدیکی به دریاها از عوامل موثر در میزان تغییرات آب قابل بارش بر فراز ایران و اینکه بیشینه و کمینه میانگین آب قابل بارش بر فراز ایران در فصل تابستان به ترتیب جنوب شرق ایران و دامنه های زاگرس می باشد.

Keywords:

آب قابل بارش , ستون جو , تابستان , دامنه ی زاگرس , جنوب شرق