بیوتکنولوژی و نقش آن در توسعه روستایی

انسان پیش از آموختن0 و کشف فنون و ابزارهای مختلف، برای تامین نیازهای زندگی خود به کوچ وچندجا نشینی T 0 کشاورزی T م یپرداخت. از این رو برای تامین غذای مورد نیاز خود و یافتن مکانی برای سکونت، به مکان های مناسب دارای منابع طبیعی، مرتع، آب و حیوانات، مهاجرت می نمود. از زمانی که انسان کشاورزی را آموخت و توانست ابزارهای مورد نیاز زندگی خود را بسازد به یکجا نشینی روی آورد، وروستاها متولد شدند. با گسترش کشاورزی و پیشرفت درکیفیت وکمیت تولیدات، نگرانی عمومی از عوارض زیست محیطی توسعه کشاورزی که از یکسو متکی بر تکنولوژی انقلاب سبز و از سوی دیگر نوسانات نسبتا شدید تولید و عرضه محصولات کشاورزی بود، بیشترشد . از چند سده اخیر و با رشد پرشتاب صنعت و فناوری در جهان، عقب ماندگی مناطق روستایی بیشتر عیان گردیده است. از آن جاییکه عموماً روستاییان نسبت به شهرنشینان دارای درآمد کمتری هستند و از خدمات اجتماعی کمتری برخورد ار می باشند، ا قشار روستایی فقیرتر و آسیب پذیرتر محسوب می شوند که بعضاً منجر به مهاجرت آنان به سمت شهرها نیزمی شود. از علت های این امر می توان به پراکندگی جغرافیایی روستاها، نبود صرفه اقتصادی برای ارائه خدمات اجتماعی، حرفه ای و تخصصی نبودن کار کشاورزی (کم بودن بهره وری)، پرهزینه بودن تولید، نبود بازار هدف، محدودیت منابع ارضی (در مقابل رشد جمعیت)، و عدم مدیریت صحیح مسؤولان اشاره کرد.

Keywords:

بیوتکنولوژی , کشاورزی , توسعه روستایی