بررسی شیوه مدیریت پسماندهای شهری با تاکید بر نقش آموزش و مشارکت عمومی

مدیریت پسماند امروزه به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های جوامع بشری مطرح می باشد. افزایش حجم زباله ها از یک سو و تنوع و گوناگونی آن ها از سوی دیگر بر پیچیدگی نحوه جمع آوری و دفع آن ها می افزاید. گسترش علوم و فن آوری در زمینه های مختلف شیمی، فیزیک، پزشکی و… موجب ورود انواع زباله های خطرناک حتی در داخل زباله های خانگی شده است. مدیریت پسماند شهری از مباحث مهم در مدیریت خدمات شهری می باشد و هزینه زیادی را برای متولیان امر جمع آوری و دفع آن در پی دارد. با افزایش سطح آگاهی اجتماعی و شناخت بیشتر از مسایل بهداشتی و محیط زیست، کاهش ذخایر مواد اولیه و کمبود انرژی در کنار افزایش تقاضا و گسترش شهرنشینی برنامه ریزان شهری را به سمت یافتن راهی برای مدیریت بهینه پسماند شهری هدایت کرد. هدف مقاله حاضر بررسی شیوه مدیریت پسماندهای شهری با تاکید بر نقش آموزش و مشارکت عمومی با مطالعه اسنادی نتایج نشان می دهد بهبود مدیریت پسماند خود، می بایست در قدم اول در راستای فرهنگ سازی و کاهش تولید زباله و در مرحله بعدی، در راستای تفکیک از مبدا، جمع آوری سیستماتیک و بازیافت اقدام کنند؛ به طوری که میزان دفن را به حداقل رسانده و تبدیل پسماند به انرژی فقط در صورتی که توجیه اقتصادی و زیست محیطی داشته باشد، اعمال شود. افزایش سطح آگاهی اجتماعی و شناخت بیشتر از مسایل بهداشتی و محیط زیست، کاهش ذخایر مواد اولیه و کمبود انرژی در کنار افزایش تقاضا و گسترش شهرنشینی، برنامه ریزان شهری را به سمت یافتن راهی برای مدیریت بهینه پسماند شهری هدایت می کند، اما دستیابی به چنین برنامه ای نیازمند یک دید همه جانبه و کلی نگر به تمامی عوامل موثر بر مدیریت پسماند شهری است. در این میان ترکیب پسماند نقش پررنگی در انتخاب روش مدیریت پسماند ایفا می کند که با بررسی عواملی مانند فرهنگ و سبک زندگی و توان اقتصادی و سطح توسعه شهری، باید روش و شیوه مناسبی را برای بهبود وضعیت مدیریت پسماند در کلانشهرها دنبال کرد.

Keywords:

مدیریت پسماندها , پسماند شهری , آموزش , مشارکت عمومی