تاثیر طبقه بندی زندانیان در کاهش جمعیت کیفری و جلوگیری مجدد آنها به زندان

حبس محورهای گسترده قانونگذار در زمینه های مختلف، سبب بالا رفتن آمار زندانیان کشور شده است. برای جلوگیری از عواقب منفی نیاز به یک راهبرد قانونی و منطقی وجود دارد و در این راستا طبقه بندی زندانیان تا حدود زیادی زیان ها و آثار منفی زندان را تعیین نموده است به همین جهت در اسناد بین المللی و در حقوق داخلی نیز مورد تاکید بوده و آیین نامه نحوه تفکیک و طبقه بندی زندانیان در تاریخ ۹ / ۹ / ۱۳۸۵ یه تصویب رئیس قوه قضائیه رسیده است. طبقه بندی زندانیان بستر مناسب را برای اعمال برنامه های بازپروری و اصلاحی و درمانی زندانیان فراهم آورده و از اشاعه خرده فرهنگ های خاص مجازات زندان تا حدود زیادی جلوگیری می نماید ضمن این که سبب کاهش نرخ تکرار جرم، بازپذیری اجتماعی و در نهایت فردی شدن اجرای ی مجازات ها می گردد. محور اصلی این مقاله تحلیل ضرور اعمال طبقه بندی در زندان ها در جلوگیری از بازداشت مجدد زندانیان می باشد ضمن این که محاسن و معایب و موانعی که در این مسیر وجود دارد بررسی می گردد. امید است که با پژوهش حاضر بتوان گامی کوچک در راستای تحقق عدالت کیفری برداشته شود.

Keywords:

بازپروری , تفکیک و طبقه بندی , کاهش نرخ تکرار جرم , بازپذیری اجتماعی , فردی کردن اجرایی مجازات ها