ارزیابی نقش روش های تامین درآمدهای غیرمستقیم شهرداری ها در دستیابی به توسعه پایدار؛ مطالعه تطبیقی مشهد و استانبول

رشد روزافزون جمعیت، استفاده بی رویه از منابع و آلودگی های محیط زیست، افکار عمومی را به توسعه پایدار توجه می دهد. با توجه به رشد شدید شهرنشینی، تقاضا برای کالاها و خدمات در شهرها از افزایش قابل ملاحظه ای برخوردار است و در این راستا تامین نیازهای شهروندان خود مستلزم وجود منابع مالی کافی است بطوریکه امروزه، پایداری اقتصادی عاملی حیاتی در ماندگاری جمعیت شناخته می شود. هدف از این مقاله تحقق اقتصاد پایدار، در جهت دستیابی به توسعه پایدار در شهر مشهد می باشد که با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و براساس مطالعات میدانی است. از آنجاییکه در پژوهش حاضر شاخص ها در دو دسته گوناگون کمی و کیفی قرارگرفته اند، بنابراین بمنظور سنجش آنها از روش ترکیبی همسو سازی استفاده شده است که در نهایت با تلفیق آنها به نتیجه مورد نظر دست یافته ایم. در و فریدمن مورد آزمون قرار گرفت. در قسمت t وارد شد و فرضیات پژوهش با استفاده از آزمونهای SPSS بخش کمی داده ها در نرم افزار دوم پژوهش که بصورت کیفی می باشد با استفاده از داده های آمار و ارقام موجود تحلیل بصورت مقایسه میان میزان تحقق پذیری شاخص های موجود در شهر منتخب صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن است که بخش های درآمدی مختلفی در شهرداری مشهد نظیر صدور پروانه های ساختمانی، جز منابع ناپایدار محسوب می شوند اما بودجه مصوب برای این بخش روند صعودی داشته است و بیشترین منابع درآمد شهرداری به این بخش وابسته شده است.

Keywords:

بودجه مصوب , , پروانه های ساختمانی , درآمدهای غیرمستقیم شهرداری