تاثیر میکوریزا ، سطوح مختلف روی و تنش رطوبت بر برخی از صفات مرفولوژیک و عملکرد ذرت دانه ای

به منظور بررسی اثر میکوریزا و سطوح مختلف روی بر برخی از خصوصیات مرفولوژیک ذرت دانه ای سینگل کراس 704 ( دیر رس ، تک بلال و دندان اسبی ) تحت تنشرطوبت، آزمایشی در سال 1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در غالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل مورد مطالعه شامل سه سطح آبیاری ( آبیاری معادل نیاز آبی گیاه ( شاهد )، آبیاری معادل 75 %نیاز آبی گیاه و آبیاری معادل 50 % نیاز آبی گیاه )، میکوریزا در دو سطح ( بامصرف و بدون مصرف ) و روی از منبع سولفات روی در سه سطح ( بدون مصرف ، 25 کیلوگرم در هکتار و 45 کیلوگرم در هکتار ) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که با کاهش مقدار نیاز آبی گیاه صفات مرفولوژیک و عملکرد دانه کاهش یافت . حداکثر عملکرد دانه ذرت در آبیاری شاهد به دست آمد. با کاربرد میکوریزا و سولفات روی به طور مجزا صفات مورد نظر به طور غیر معنی داری افزایش یافتند. اثرات متقابل دوگانه و سه گانه تیمارها نیز به طور غیر معنی داری عملکرد دانه را افزایش داد به طوری که بیشترین مقدار صفات مرفولوژیک و عملکرد دانه با استفاده از اثر متقابل سه گانه تیمار آبیاری شاهد + 25 کیلو گرم در هکتار سولفات روی + کاربرد میکوریزا حاصل شد.

Keywords:

تنش رطوبت , میکوریزا , سولفات روی , عملکرد ذرت دانه ای