راهکارهای کارآمد مدیریتی درجهت کاهش خسارات ترافیکی بحران ترافیک

در هنگام وقوع زلزله به علت خرابی سازه ها و روانگرایی و نشست زمین بعضی از راه های ارتباطی مسدود می شوند، از نگاهی دیگر ترافیک عملیات نجات، سوخت و آبرسانی، تخلیه نظامی مناطق و کمک های بیرون شهری در هنگام زلزله، احتیاج به شریانهای ارتباطی را افزایش می دهد، گرد آوری اطلاعات راه ها، معین کردن شاهراههای ارتباطی و توزیع آنها با توجه به جمعیت ساکن در منطقه، آنالیز امکانات موجود و درجه بندی آنها مهمترین عامل در مدیریت ترافیک می باشد. دلایل مسدود شدن راههای ارتباطی و ایجاد ترافیک بعد از وقوع بحران و ارائه راهکارهایی برای کنترل ترافیک از مباحثی است که در این تحقیق به آن پرداخته می شود. ابتدا طراحی شبکه شاهراههای مهم با توجه به وضعیت جمعیت و نیاز به کمک رسانی صورت کرفته و با تغییر شرایط منطقه و گزارشات واصله باید تغییر نماید. مسلم است شناخت مولفه های مهم گرد آوری اطلاعات و عملکردهای اجرایی بعد از زلزله احتیاج به تحقیقات وسیعی دارد، طراحی شاهراههای مهم با توجه به اولویت های امدادرسانی می توان بیشترین کارایی را در عملیات نجات انتظار داشت. دسته بندی شاهراههای مهم و نوع ارتباط آنها با مولفه های استراتژیک یا بروز نمودن اطلاعات ترافیک مورد نیاز از مسائل بسیاربا اهمیت در مدیریت بحران می باشد. توصیه می گردد با استفاده از تکنولوژی پیشرفته و مدیریت افراد بومی، روشهای مدیریت در تجزیه و تحلیل فولر وارد شده و نتایج قابل توجه هر منطقه به دست می آید.

Keywords:

مدیریت بحران , شریانهای حیاتی , ترافیک , راههای ارتباطی