بررسی اثر ریزپوشانی با نانوذرات کیتوزان/آلژینات بر کارایی و ایمنی زایی واکسن تزریقی استرپتوکوکوزیس/لاکتوکوکوزیس در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
Publish place: Journal of Animal Environment، Vol: 13، Issue: 3
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 397
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-13-3_025
تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1400
Abstract:
در این تحقیق اثر ریزپوشانی واکسن تزریقی دوگانه استرپتوکوکوزیس/لاکتوکوکوزیس با ریزذرات آلژینات/ کیتوزان بر ایمنی زایی در ماهی قزل آلای رنگین کمان بررسی گردید. به این منظور ابتدا باکتری استرپتوکوکوس اینیه و لاکتوکوکوس گارویه در محیط TSB کشت و با فرمالین غیر فعال شده، سپس باکتری های غیر فعال شده با ریز ذرات آلژینات /کیتوزان ریزپوشانی شدند. ۶۰۰ قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان (۱/۲± ۱۴گرم) به چهار تیمار، هر تیمار در سه تکرار به صورت زیر تقسیم گردیدند: تیمار اول با واکسن ریزپوشانی شده، تیمار دوم با واکسن بدون ریزپوشانی و تیمار سوم با آلژینات /کیتوزان بدون باکتری، و به تیمار چهارم نیز PBS استریل تزریق گردید. ماهی ها به مدت دو ماه تغذیه و نگه داری شده و در روزهای صفر، ۲۰ ،۴۰ و ۶۰ نمونه سرم از ماهی ها تهیه و شاخص های ایمنی شامل: عیار آنتی بادی سرمی، فعالیت کمپلمان، قدرت باکتری کشی سرم، فعالیت لایزوزیم، میزان بیگانه خواری لکوسیت ها، میزان پروتئین و ایمونوگلوبولین سرم، و میزان بیان دو ژن IL-۶ و IgM در کلیه قدامی ماهی ها ارزیابی گردیدند. تیمارها با هر دو باکتری به طور جداگانه چالش داده شده و تلفات بین تیمارها مقایسه گردید. نتایج حاکی از بهبود شاخص های ایمنی در ماهیان واکسینه شده با واکسن ریزپوشانی شده نسبت به سایر تیمارها بود، هم چنین میزان بیان دو ژن IL-۶ و IgM و بازماندگی بعد از چالش باکتریایی نیز در تیمار ریزپوشانی به طور معنی داری بیش تر از سایر تیمارها بود. لذا روش ریزپوشانی واکسن با ریزذرات کیتوزان و آلژینات برای بهبود کارایی واکسن دوگانه استرپتوکوکوزیس/لاکتوکوکوزیس در ماهی قزل آلا کارایی داشته و قابل استفاده است.
Keywords:
Authors
مجتبی علیشاهی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران
زهرا طولابی دزفولی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران
مسعود قربانپور
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران
محمد رضا تابنده
گروه بیوشیمی و بیولوژی مولکولی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران
مهرزاد مصباح
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :