پاسخهای دمای سایه انداز و محتوای پرولین چهار ژنوتیپ گندم به سایکوسل و تنش آبیاری انتهای فصل

این پژوهش به منظور بررسی پاسخ دمای سایه انداز و محتوای پرولین چهار ژنوتیپ گندم به تنظیم کننده رشد سایکوسل درشرایط تنش آبی انتهای فصل اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های دو بار خرد شده بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی درسه تکرار در دانشکده کشاورزی طی سال ۹۷-۱۳۹۶ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری مطلوب و قطع آبیاری در مرحله شروع گلدهی، محلول پاشی سایکوسل در دو غلظت صفر و ۴ گرم در لیتر و چهار ژنوتیپ گندم (سیروان، بهاران،وارداتی و افق) بود. تنش آبی سبب افزایش دمای سایه انداز (۶ درصد) و محتوای پرولین (۲۷۸ درصد) شد. محلول پاشیسایکوسل موجب تعدیل ویژگی های دمای سایه انداز (۶ درصد) و محتوای پرولین (۴۵ درصد) در شرایط تنش شد. ژنوتیپهای افق و سیروان در شرایط تنش آبی انتهای فصل در صورت کاربرد سایکوسل در بیشتر ویژگی های اندازه گیری شدهبرتری داشتند. با توجه به نقش تعدیل کنندگی سایکوسل در کاهش اثرات منفی تنش آبی انتهای فصل، می توان کاربرد اینتنظیم کننده را در شرایط مشابه با پژوهش حاضر توصیه کرد.

Keywords:

تنش آبی انتهای فصل , دمای سایه انداز , سایکوسل , کندکننده رشد