اثر سیلی مارین بر تنش اکسیداتیو ایجاد شده توسط سرب در جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف سیلی مارین در تنش اکسیداتیو ایجاد شده توسط سرب در جوجه های گوشتی انجام شد. برای این منظور ۲۴۰ قطعه جوجه گوشتی به ۶ تیمار آزمایشی با ۴ تکرار (هر تکرار شامل ۱۰ قطعه جوجه گوشتی) در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل ۳×۲ شامل دو سطح سرب (۰ و ۲۰۰ میلی گرم در کیلوگرم جیره) و سه سطح سیلی مارین (۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم در کیلوگرم جیره) اختصاص یافت. نتایج نشان می دهد افزودن ۲۰۰ میلی گرم سیلی مارین اثرات منفی سرب بر افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی را در کل دوره آزمایش کاهش داد و پرنده در معرض تنش اکسیداتیو افزایش وزنی مشابه با تیمار شاهد نشان داد. همچنین، استفاده از ۲۰۰ میلی گرم سیلی مارین در زمانی که پرنده در معرض تنش اکسیداتیو قرار داشت، به طور محسوسی باعث بهبود درصد وزن نسبی ترکیبات لاشه شد. افزون بر این، با افزایش مقدار سیلی مارین در جیره تحت شرایط تنش اکسیداتیو، مقدار فراسنجه های چربی خون (کلسترول، تری گلیسرید و LDL) به طور غیرمعنی داری کاهش یافت. بعلاوه، در زمان تغذیه جوجه های گوشتی با جیره آلوده به سرب و درگیر شدن سیستم آنتی اکسیدانی پرنده با تنش اکسیداتیو، استفاده از ۲۰۰ میلی گرم سیلی مارین به طور معنی داری موجب افزایش فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز و کاهش مقدار مالون دی آلدهید و نسبت هتروفیل به لنفوسیت شد. نتایج این آزمایش پیشنهاد می کند سیلی مارین در شرایط بروز تنش اکسیداتیو القایی توسط سرب دارای نقش حفاظتی می باشد و با تقویت سیستم آنتی اکسیدانی موجب بهبود عملکرد پرنده می گردد.

Keywords:

تنش اکسیداتیو , سرب , سیلی مارین , جوجه گوشتی