چالشهای اجتماعی بیماران حیات نباتی و راهکارهای حقوق جزا برای آن

تمام حقوقی که برای بشر در نظر گرفته شده از حیات تا ممات فرد است. پیش از پیشرفت های علم پزشکی توقف ضربان قلب و تنفس نشان دهنده وقوع مرگ بود؛ در تحلیل مفهوم دو اصطلاح مرگ مغزی و حیات نباتی از منظر جامعه شناسی و حقوق کیفری با نگرش پزشکی، این موضوع مطرح می شود، حیات نباتی بر خلاف انواع مرگ شخص مرده محسوب نمی گردد و دارای حیات است. در جرایم علیه اشخاص وقتی مجنی علیه در نتیجه ایراد صدمه در وضعیت حیات نباتی قرار می گیرد در کنار وضعیت حیات نباتی، برخی صدمات دیگر که از منظر اجتماعی به فرد آسیب دیده وارد می شود قانون گذار فقط دیه را به عنوان مجازات تعیین نموده است، لذا صرفا باید برای اعضا و منافعی دیه یا ارش تعیین نمود که از میان رفتن آن ها مسجل و تشخیص آن ها ممکن باشد. در این حالت صدمات وارد بر فرد می تواند شامل چندین جنایت باشد. در رویه قضایی مانند قضاوت(حقوقی-فقهی)و پزشکان قانونی همواره محل منازعه بوده است و این امر باعث طولانی شدن فرایند دادررسی می گردد. اثبات این امر که است که این افراد مانند فرد دارای حیات بوده و دیه تمام صدمات وارده، طبق اصل عدم تداخل دیات باید محاسبه شود و در موارد تداخل دیه، در حقوق ما به قدر متیقن از آن اکتفا کردو وقوع هرگونه جنایتی نسبت به این بیماران در حالت حیات نباتی، جرم محسوب شده و به تبع ،دیه تعیین میگردد.

Keywords:

حیات نباتی , مرگ , مرگ مغزی , کما , قوانین کیفری ایران