بررسی رویکردهای طراحی پایدار در صنعت مد و پوشاک

در حال حاضر عمر مفید پوشاک از زمان خرید تا جایگزینی با محصول جدید بسیار اندک می باشد و این نتیجه تاثیرگذاری مد در صنعت پوشاک است که سبک های جدید پوشش را تولید کرده و آن را برای مصرف کننده، زیبا و قابل قبول جلوه داده و سعی بر تشویق افراد به مصرف نو به نو دارد. این امر موجب بحران در منابع طبیعی و زیست محیطی شده و در پی آن نگرانی نسبت به حفظ منابع و محیط زیست موجب پدیدار شدن مد پایدار یا مد اخلاق گرا شده است. رویکردی در مد که ضرورت بازنگری در تمامی مراحل چرخه پوشاک (طراحی، تولید، توزیع، مصرف و پس از مصرف) را خواستار است. در این پژوهش به بررسی راهکارهای مد پایدار در مرحله طراحی پرداخته می شود. در حال حاضر طراحان لباس با توجه به کلیشه های بازار و با هدف افزایش ارزش تعویض لباس، فقط قابلیت فروش محصول را مد نظر در طراحی قرار می دهند اما در نگرش مد پایدار، پایه ای ترین مرحله یعنی همان مرحله طراحی، بسیار مورد توجه قرار گرفته، به نوعی که طراحی لباس بر اساس تفکر طراحی برای نگهداری، انجام می پذیرد. همچنین یکی از اساسی ترین تفکرات در این نگرش، ایجاد تعامل بین کاربر و لباس می باشد که افزایش طول زمان استفاده لباس را بالا برده، که موجب تحقق اهداف توسعه پایدار در این صنعت خواهد شد.

Keywords:

پایداری , مد , لباس , طراحی پایدار.