بهسازی ونوسازی (بافت فرسوده) شهری

از جمله سیاست های موثر و حساس توسعه شهری را می توان برنامه های مداخله در بافت های فرسوده شهری دانست که در ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی قابل تجزیه و تحلیل هستند که شناسایی وضعیت کالبدی - عملکردی این بافت ها به منظور برنامه ریزی و مدیریت حفظ و نگهداری آن ها از اقدامات اولیه و مهمی است که باید صورت پذیرد. ازآن جا که سیاست گذاری و برنامه ریزی جامع و پایدار برای بهسازی، نوسازی و بازسازی بافت های قدیم شهری ضمن حفاظت از میراث فرهنگی- تاریخی و توجه به سازگاری و انطباق آن ها با ساختارهای محیط زیست و ساختارهای فرهنگی موجب توسعه پایدار شهری می شود، دراین پژوهش روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و مطالعه از نوع کاربردی است و روش جمع آوری اطلاعات به شکل کتابخانه ای بوده. روش اسنادی مورد استفاده قرارگرفته که شامل مطالعه منابع موجود، اعم از کتاب ها ومقالات معتبر، گزارش ها و طرح های موجود در این زمینه بوده است.این پروژه به بررسی بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده می پردازد. نتایج نشان می دهد که روند بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری در گذشته و حال نشانگر آن است که اقدامات دولت و شهرداری ها ، در این زمینه در مقیاس بسیار محدود و بدون توجه به ابعاد اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی اینگونه بافت ها انجام گرفته است. درنهایت موضوع نوسازی بافت های فرسوده و عدم توانایی مالی ساکنین، نیازمند ایجاد سازوکار و مکانیزم علمی و عملی – تعریق شده و گام به گام برای رسیدن به اهداف علیه برنامه ریزی شهری می باشد.

Keywords:

بهسازی , نوسازی , بافت فرسوده