بررسی رتبه شهر شال در شهرستان بوئین زهرا از منظر توسعه پایدار

توسعه یک جریان چند بعدی است که نیازمند تغییرات اساسی در ساختار فرهنگی و اجتماعی از یک طرف و رشد اقتصادی و کاهش فقر و نابرابری از طرف دیگر می باشد . تمرکز شدید و عدم تعادل از جمله ویژگی های اکثر کشور های جهان سوم است .این ویژگی معلول نتایج سیاست های رشد قطبی به شمار می آید در نتیجه این سیاست ها ، تعداد محدودی از مناطق نقش کلیدی داشته و سایر مناطق ، حاشیه ای عمل می نمایند . شناخت و بررسی امکانات و توانایی ها ، در پی آن تعیین سطوح توسعه یافتگی نواحی از چالش های پیش روی برنامه ریزی شهری به شمار می رود . شناخت و سعی در برقراری تعادل و توازنی منطقی در نظام شبکه شهری از جمله راهبرد های موثر در ساماندهی فضا و تسهیل در فرایند نیل به توسعه پایدار می باشد . بدین منظور هدف کلی از این مطالعه ارزیابی درجه توسعه یافتگی شهر های شهرستان بوئین زهرا و بررسی توسعه یافتگی شهرشال در شهرستان به لحاظ برخورداری از شاخص های توسعه با استفاده از آخرین آمار و اطلاعات مربوطه می باشد. برای ارزیابی سطح توسعه یافتگی شهرهای شهرستان بوئین زهرا از مدل تاکسونومی عددی با انتخاب ۹ متغیر در قالب اجتماعی ، اقتصادی و زیست محیطی به کار رفته است . این مقاله از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد . نتایج حاصل از این مقاله نشان میدهد که نرخ رشد شهر شال ۰.۰۰۱۵۸ – می باشد و همچنین شهرهای بوئین زهرا با درجه توسعه یافتگی ۰.۵۶ ، ارداق با درجه توسعه یافتگی ۰.۶۵ و سگزآباد با درجه توسعه یافتگی ۰.۷۱ ، جزء شهرهای توسعه یافته و شهر دانسفهان با درجه توسعه یافتگی ۰.۷۳ ، در حال توسعه و در آخر شهر شال با درجه توسعه یافتگی ۰.۹۷ ، شهر توسعه نیافته در این شهرستان بر مبنای شاخص های مورد نظر می باشد.

Keywords:

شهرستان بوئین زهرا , شهرشال , توسعه پایدار شهری , تاکسونومی عددی