بازنمایی آیین باستانی نوروز در فضاهای شهری معاصر ایران (با مطالعه موردی شهر تهران)

از مهم ترین شاخصه های فرهنگی هر جامعه ای، می توان به آداب فرهنگی و اجتماعی آن اشاره کرد. برپایی جشن ها و آیین های هر ملتی، از جمله مهم ترین فعالیت های فرهنگی جوامع محسوب می شوند. نوروز نیز به عنوان یک سنت فرهنگی، همواره توسط ایرانیان برپا داشته شده و اقوام مختلف ایرانی هر ساله این آیین کهن را جشن می گیرند. با توجه به این که جشن نوروز طی این سال ها از تغییر و آسیب های گوناگون در امان نبوده و برخی از آداب و سنت های مربوط به آن دست خوش فراموشی شده است، انتقال درست این آیین باستانی به نسل های آینده نیازمند مدیریت است، بنابراین باید در پی راهکارهایی برای زنده نگه داشتن و انتقال آن به آیندگان بود. این پژوهش با هدف دستیابی به جایگاه گرافیک محیطی جشن نوروز در بازنمایی این آیین باستانی در فضاهای شهری معاصر صورت گرفته و در پی پاسخ به این پرسش است که گرافیک محیطی جشن نوروز تا چه اندازه بر ارتقاء شناخت شهروندان تهران از این جشن ملی تاثیرگذار است؟ پژوهش حاضر از جمله پژوهش های پیمایشی محسوب می شود. جامعه آماری این پژوهش، آثار گرافیک محیطی مربوط به نوروز ۱۳۹۸ در شهر تهران است.گردآوری اطلاعات به شیوه ی کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه و عکس برداری) انجام گرفته و تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است. طبق نتایج تحقیق، پاسخ شهروندان درخصوص تاثیرات گرافیک محیطی جشن نوروز بر ارتقای شناخت شهروندان از این آیین باستانی، با بالاترین درصد گزینه های خیلی زیاد و زیاد بوده است. بنابراین می توان این نتیجه را به کل جامعه تعمیم داد و این گونه استنباط کرد که به کارگیری آثار گرافیک محیطی جشن نوروز در فضاهای شهری، می تواند تاثیری سازنده بر آشنایی شهروندان با این آیین باستانی و معرفی سنت های فراموش شده ی این جشن ملی داشته باشد.

Keywords:

آیین باستانی نوروز , فضاهای شهری , شهر تهران , جشن نوروز , گرافیک محیطی