چالش های استقرار مدیریت روستایی در روستاهای کوچک و پراکنده کشور

براساس قوانین و مقررات، ۲۷۹۰۶ آبادی دارای سکنه کشور که ۲/۴۳ درصد از کل آبادی های کشور را تشکیل می دهند و دارای جمعیت زیر ۱۰۰ نفرند روستاهای کوچک به دلیل احرازنکردن شرایط تاسیس دهیاری و نداشتن شورای اسلامی روستایی، از موهبت داشتن نهاد مدیریت روستایی بی بهره اند. استقرار مدیریت روستایی در چنین سکونتگاه هایی به دلیل خصوصیات و شرایط ویژه آنها با چالش های متعددی روبه روست. هدف مطالعه حاضر، بررسی و شناسایی چالش های استقرار مدیریت روستایی در روستاهای کوچک و پراکنده کشور است. روش مطالعه حاضر ازنظر هدف در زمره مطالعات کاربردی و ازنظر تکنیک گردآوری داده ها، مطالعه اسنادی است. داده های مورد نیاز، از منابع اطلاعاتی متعدد، سرشماری های موجود (سال های ۱۳۳۵ تا ۱۳۹۰ خورشیدی) و لایه های اطلاعات مکانی استخراج شدند و با استفاده از نرم افزارهای آماری (SPSS) و سامانه اطلاعات جغرافیایی (Arc Gis) تجزیه و تحلیل شدند. رویکرد پژوهش حاضر ازنظر نوع تحلیل، تحلیلی توصیفی است و خصوصیات روستاهای کوچک و فاقد شورای اسلامی روستایی در ایران در ادوار مختلف در آن توصیف و تحلیل شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهند که روستاهای مطالعه شده با چالش های متعددی ازجمله تغییرات جمعیتی و پیری جمعیت، پایین بودن سطح سواد، پایین بودن سطح اشتغال، سطوح پایین خدمات دهی عمومی، سطوح پایین فعالیت بخش خصوصی، پراکنش و انزوای زیاد و نیز تراکم اندک جمعیتی مواجه اند. این چالش ها امکان استقرار مدیریت روستایی را در روستاهای یادشده با مشکل مواجه می کنند.

Keywords:

انزوای جغرافیایی , پیری جمعیت , روستاهای کوچک و پراکنده , صرفه به مقیاس , مدیریت روستایی