طراحی برنامه آموزشی مفاهیم ریاضی مبتنی بر رایانه به منظور بهبود ادراک دیداری فضایی (مولفه هماهنگی چشم و دست) دانش آموزان با اختلال ریاضی و مقایسه اثربخشی آن با روش آموزش سنتی

هدف از انجام پژوهش طراحی برنامه آموزشی  مفاهیم ریاضی مبتنی بر رایانه به منظور بهبود ادراک دیداری فضایی دانش­آموزان دارای اختلال ریاضی و مقایسه اثربخشی آن با روش آموزش سنتی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش­آموزان پسر دوره اول ابتدایی منطقه پانزده شهر تهران در سال تحصیلی  ۱۳۹۵-۹۶ بوده است. حجم نمونه شامل ۴۵ نفر به روش نمونه­گیری هدفمند که در سه گروه  ۱۵ نفری (گروه برنامه آموزشی، گروه سنتی و گروه کنترل) جای گرفتند. ابزار  پژوهش شامل آزمون ادراک دیداری فضایی فراستیگ و برنامه آموزشی مفاهیم ریاضی مبتنی بر رایانه بوده و از آزمون  شاپیروویلک، تی مستقل و کواریانس برای تحلیل داده­ها استفاده شده است. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که در سطح ۰۰۱/۰ معنادار و آموزش از طریق متد برنامه آموزشی مفاهیم  ریاضی  مبتنی  بر رایانه  بر بهبود ادراک دیداری  فضایی  دانش­آموزان موثر بوده است. مقایسه میانگین­های تعدیل شده نمرات ادراک دیداری- فضایی گروه­های سنتی با برنامه آموزشی اختلاف نمره ۱۳۰/۱۱ نمره­ای را نشان می­دهد که در سطح ۰۰۱/۰ معنادار و نشان از اثرگذاری بیشتر آموزش از طریق برنامه آموزشی نسبت روش سنتی  است.

Keywords:

برنامه آموزشی رایانه ای , اختلال ریاضی , ادراک دیداری فضایی , هماهنگی چشم و دست