یکی از بزرگترین نوآوریهای بشر در یک دهه اخیر، ایجاد ارزهای دیجیتال و فناوری زیرساختی است که برای استفاده از آنها در تراکنشهای مالی مختلف ضروری است. در واقع ارزهای دیجیتال، روش جدیدی از سیستم پرداخت هستند که با حذف نقش سوم در سیستم پرداخت یا بانکها، خرید و فروش کالا و خدمات را میتوان به راحتی در بستر اینترنت انجام داد. این سیستم همتا به همتا، با حذف بانک جهت تایید تراکنشها، میتواند هر کسی را در هر جایی قادر به ارسال و دریافت پرداخت کند.
ارز دیجیتال یا رمزگذاری شده، نام خود را به این دلیل دریافت کرده است که از رمزگذاری برای تایید تراکنشها استفاده میکند و هدف از رمزگذاری ایجاد امنیت و ایمنی است . اما با این حال، ناشناس بودن در این بستر و عدم وجود تاییدیه بانکی، معایبی را نیز در این امر به وجود آورده است. در این مقاله ابتدا تعریف مختصری از ارزهای دیجیتال و زیرساخت آن ارائه گردیده، سپس به
مزایا و
معایب ارزهای دیجیتال با نگاهی از منظر
حقوقی و اخلاقی پرداخته شده است .