عوامل موثر بر مشارکت مردمی در نوسازی بافت ‎های فرسوده شهری (موردمطالعه: منطقه ۱۵ شهر تهران)

بافت های فرسوده و قدیمی شهرهای کشور که اغلب هسته اولیه و اصلی شهرها را تشکیل می ‎دهند، از یک طرف جزو میراث فرهنگی و تاریخی آن شهرها محسوب شده و حفظ و نوسازی کالبدی و توانمندسازی عملکردی آنها اجتناب ‎ناپذیر می ‎باشد و از طرف دیگر، بیشتر این بافت‎ ها با گذشت زمان و عدم ‎توجه و نگهداری مناسب، دچار فرسودگی و اضمحلال کالبدی و عملکردی می ‎گردند. منطقه ۱۵ شهرداری تهران از بافتی قدیمی برخوردار است و با مشکلاتی؛ از قبیل نا به ‎سامان بودن عرض شبکه معابر، فرسودگی شدید بناهای مسکونی، دانه ‎بندی قطعات کوچک و خیلی کوچک مواجه است. از این رو هدف تحقیق حاضر، بررسی عوامل موثر بر مشارکت مردمی به منظور نوسازی بافت فرسوده منطقه ۱۵ شهر تهران می ‎باشد. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است که برای گردآوری اطلاعات از روش اسنادی- کتابخانه ‎ای و میدانی استفاده است. ابزار جمع ‎آوری اطلاعات، پرسشنامه و مطالعات میدانی بود. جامعه آماری این پژوهش، شهروندان منطقه ۱۵ تهران هستند که با استفاده از روش نمونه ‎گیری کوکران، ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه آماری و به روش تصادفی در دسترس انتخاب گردید. برای بررسی نرمال بودن، از آزمون کلوموگروف اسمیرنوف و برای تجزیه ‎و تحلیل اطلاعات، از آزمون ‎های t تک ‎نمونه‎ای و ضریب پراکندگی، ANOVA و t مستقل استفاده شده و برای اولویت ‎بندی، از آزمون فریدمن بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان دادند مشارکت شهروندان تاثیر به ‎سزایی بر تسریع روند بهسازی بافت فرسوده منطقه ۱۵ دارد و به ترتیب اولویت، عوامل اقتصادی، کالبدی- زیرساختی، مدیریت شهری، اجتماعی- فرهنگی و زیست محیطی، بیشترین تاثیر را دارد. همچنین برابر مقایسه نظرات بین گروه ‎های سنی، تحصیلات، شغلی و بین دو گروه موجران و مستاجران، همگی موافق موثر بودن مشارکت مردمی در بهسازی و نوسازی بافت‎ های فرسوده می ‎باشند. به این ترتیب در نوسازی بافت ‎های فرسوده منطقه ۱۵ تهران تقریبا هیچ گروهی از پاسخگویان مخالف نوسازی نمی باشد.

Keywords:

مشارکت مردمی , نوسازی , بهسازی , بافت فرسوده , توسعه پایدار , شهر تهران