تحلیلی در ابعاد درونی و مدل های توانمندسازی منابع انسانی در سازمان

با توجه به اهمیت روزافزون بهره وری منابع انسانی که نهایتا به ایجاد ارزش برای سازمان منجر میگردد، توجه به توانمندسازی کارکنان به عنوان یکی از محرک های افزایش بهره وری باید در راس اقدامات منابع انسانی قرار گرفته و تصمیمات لازم در این زمینه اتخاذ گردد.سازمان ها امروزه در محیطی کاملا رقابتی که همراه با تحولات شگفت انگیز است، اداره می شوند. برای تحقق این هدف سازمان ها می بایست مهم ترین منبع و ابزار رقابتی خود یعنی منابع انسانی را توانمند سازند. توجه به نیروی انسانی در سازمانها طی سالهای اخیر بخش عظیمی از زمان و سرمایه سازمانهای پیشرو را به خود اختصاص داده است. اکنون مدیران هوشمند می دانند که هر قدر در زمینه توسعه و ارتقای نیروی انسانی سرمایه گذاری کنند، موفقیت، کارایی و برتری رقابتی سازمان خود را تضمین کرده اند. ادعا شده است که موثرترین راه به دست آوردن مزیت رقابتی در شرایط فعلی، با توجه به تغییرات و تحولات شگرف، کارامدتر و توانمند کردن منابع انسانی سازمانهاست. توانمندسازی منابع انسانی یک ابزار ضروری مدیریتی است که می توان آن را در جهت هدایت منابع انسانی به منظور افزایش بهره وری مورد استفاده قرار داد. با توجه به اهمیت روزافزون توانمندسازی منابع انسانی، تدوین استراتژی توانمندسازی قابل اتکا برای سازمان های جدید، امری ضروری به نظر می رسد. در این مقاله ضمن شناخت توانمندسازی کارکنان و ابعاد آن، عوامل موثر بر توانمندسازی استراتژیک منابع انسانی در قالب یک مدل تلفیقی ارائه می شود.

Keywords:

منابع انسانی , توانمندسازی , توانمندسازی استراتژیک