دانش به عنوان یکی از نیروهای بسیار موثر در تحولات اقتصادی و اجتماعی به شمار میآید و بصورت یک منبع دائمی همواره در اختیار بنگاه های اقتصادی قرارگرفته و با مشارکت در فرآیندهای تولیدی و خدماتی، سبب افزایش مزیت رقابتی و ایجاد ارزش افزوده میشود، این امر سبب گسترش رفاه اجتماعی ،کاهش فقر و بی عدالتی و موجب ارتقای روند رشد و توسعه پایدار گردد. از اینرو میتوان استنباط کردکه نقش دانش در تحقق اهداف رشد و توسعه بسیار بارز بوده و ارتباط آن با رشد و توسعه پایدار اجتناب ناپذیر است. همچنین از آنجاییکه نرخ ارز حقیقی نیز از متغیرهای با اهمیت اقتصاد هر کشور میباشد و وضعیت داخلی و بین المللی اقتصاد را از حیث رقابت پذیری تبیین مینماید بررسی ارتباط این متغیر با
تولید ناخالص داخلی نیز موضوع مهمی است؛ به همین منظور مطالعه حاضر به بررسی عوامل موثر بر تولید و نرخ ارز واقعی با تاکید بر مولفه های دانش در کشورهای منتخب طی دوره ۲۰۱۳-۲۰۱۷ با استفاده از رویکرد سیستم معادلات همزمان۱ و روش برآوردگر حداقل مربعات سه مرحلهای۲ میپردازد. نتایج نشان میدهد که، در معادله اول، شاخص ابداع و نوآوری و سرمایه انسانی اثر مثبت و معنیداری بر
تولید ناخالص داخلی دارد درصورتی که نرخ ارزحقیقی و زیرساخت اطلاعاتی اثر منفی و معنیداری بر
تولید ناخالص داخلی دارد. نتایج معادله دوم نشان داد که
تولید ناخالص داخلی اثر منفی و معنی داری بر نرخ ارز حقیقی دارد این درحالیست که تولید جهانی و بهره وری جهانی اثر مثبت و معنیداری بر
تولید ناخالص داخلی دارند.