تحلیلی بر مولفه های توسعه پایدار از منظر فشرده سازی در محله تربیت منطقه ۱۱ شهرداری کلانشهر مشهد مقدس

الگویی که امروزه اکثر برنامه ریزان شهری به عنوان راهکار حل معضلات اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی به آن تاکید دارند استفاده از فرم فشرده و پیش گیری از نابودی اراضی کشاورزی و ممانعت از توسعه افقی شهر می باشد. در این تحقیق به بررسی مولفه ها و شاخص های دارای اولویت در راستای داشتن شهری پایدار در محله تربیت واقع در منطقه ۱۱مشهد پرداخته شده است .هدف اصلی پژوهش تعریف شاخص ها و تحلیل وضع موجود محله و تطابق سنجی آن با امکان پتانسیل تحقق شهر فشرده می باشد. این مقاله با شیوه توصیفی و تحلیلی که با استفاده از روش کتابخانه ای، میدانی و تهیه خروجی نقشه شاخص های شهر فشرده و توسعه پایدار شهری از نرم افزارGIS مورد ارزابی قرار که با توجه به تعریف مولفه ها و شاخص های شهر فشرده در راستای توسعه پایدار و تطابق وضع موجود محله با طرح های ملاک عمل فعلی و نظر مشاور در طرح تفصیلی حوزه جنوب غرب مشهد، نتایج بیانگر این است که بدلیل وجود کاربری های ناسازگار در جداره محله امکان محقق شدن برنامه ریزی طرح تفصیلی را مسیر ننموده است و به نظر می رسد فشردگی تنها با رویکرد افزایش تراکم و بلند مرتبه سازی درمحله تربیت راهبردی نخواهد بود و در حرکت به سمت ترکیب کاربری ها در سطح محله به منظور حفظ تعادل اجتماعی و اقتصادی ناشی از تراکم های اراضی و تعریف مسیر های دوچرخه باتوجه به معابر دارای پتانسیل این مهم دارای اهمیت و پیشنهاد می توان داد.

Keywords:

توسعه , توسعه پایدار , شهر فشرده , پراکنده رویی , محله تربیت