رابطه سبک زندگی با هوش معنوی دانشجویان دانشگاه فروردین

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک زندگی با هوش معنوی دانشجویان دانشگاه فروردین انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش دانشجویان دانشگاه فروردین به تعداد ۱۲۰۰ نفر بود. نمونه با مراجعه به جدول کرجسی و مورگان به تعداد ۲۹۱ نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارها شامل پرسشنامه هوش معنوی جامع آمرام و دایر و پرسشنامه سبک زندگی بود. داده ها توسط روش همبستگی و آزمون رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین سبک زندگی و هوش معنوی رابطه مثبت وجود دارد. همچنین مولفه خودشکوفایی از متغیر سبک زندگی بیشترین سهم را در پیش بینی متغیر هوش معنوی دارد. نتایج این پژوهش نشان می دهد کیفیت سبک زندگی که فرد اختیار می کند، به همراه ظرفیت تلاش و ممارست پی گیری اهداف فردی، نقش مهمی در قابلیت معنوی فرد که از آن به عنوان هوش معنوی یاد می شود دارد.

Keywords:

سبک زندگی , هوش معنوی , دانشجویان دانشگاه فروردین