نقض تکالیف قانونی توسط هر گروه از دارندگ ان
اطلاعات نهانی شرکت سبب ایجاد
تقصیر برای نامبرده می باشد. در احراز
تقصیر و شناسایی مقصر و مسئول اغلب با پیچیدگی و چالش هایی روبرو هستیم ، از جمله ؛ در صورت انتشار اطلاعاتی خلاف واقع و عدم آگاهی
ناشر و مدیران وی به آن ، آیا باید قائل به مسئولیت محض این افراد به جبران خسارت بود ؟ و یا ، آیا باید دارندگان
اطلاعات نهانی را محدود به افرادی نماییم که در تحقیقات قبل بررسی شده ، یا اینکه مسئولین دیگری نیز در رده دارندگان
اطلاعات نهانی قرار می گیرند که
تقصیر آنان موجب ایجاد
مسئولیت مدنی باشد ؟ در پاسخ به سوال اول به نظر می رسد در حالتی که مسئولین شرکت به خلاف واقع بودن اطلاعات آگاهی نداشته اند ، فرض مسئولیت این افراد در مقایسه با نظریه مسئولیت محض ، به عدالت نزدیکتر باشد و در پاسخ به سوال دوم؛ مسئولینی چون اعضای مجلس ، کمیسیو نهای مجلس ، دولت ، وزارتخانه ها و بطور کلی افرادی که در تصمیم گیری های کلان و موثر در سودآوری یا زیانده بودن صنایع و شرکتهای بورسی دخالت دارند نیز حسب وظیفه به اطلاعاتی دسترسی دارند که ، طبق بند ۳۰ از ماده ۱ قانون بازار اوراق بهادار ،
اطلاعات نهانی محسوب می گردند . بنابراین این به نظر می رسد باید این افراد را نیز در گروه دارندگان
اطلاعات نهانی قلمداد نمود و انجام اقداماتی که قانون برای سایر دارندگان
اطلاعات نهانی ، ممنوع دانسته ؛ از سوی این گروه نیز مصداق
تقصیر دانست .