اثر شدت برداشت بر تولید چهارگونه مرتعی

با توجه به روند سیر قهقرایی مراتع، بسیاری از گونه های بومی در شرایط آسیب پذیر و حتی در معرض خطر نابودی قرار گرفتن اند. بنابراین حفظ و تکثیر گونه های مرغوب بومی مراتع و شناخت ویژگی های مقاومت به چرا و خشکی و توان تولید آن ها، بسیار سودمند است. به منظوربررسی آثار حذف اندام های هوایی گونه های Astragalus caragana، Astragalus cyclophyllon، Astragalus podolobus و Medicago sativa بر روی تولید آنها، گونه های مذکور در گلدان های استوانه ای به ارتفاع ۱۲۰ و قطر ۲۰سانتی متر در شرایط گلخانه-کشت شدند. اهمیت این مطالعه استفاده از سه گونه گیاهی از جنس گون است که تاکنون از لحاظ شدت برداشت مورد آزمایش و بررسی قرار نگرفته اند. تولید گونه ها در سه سطح برداشت شامل یک بار در پایان فصل رویش، برداشت متوسط و برداشت زیاد در چهار گونه مورد نظر با آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد بین گونه، سطح برداشت و هم چنین آثار متقابل بین گونه و سطح برداشت در سطح یک درصد اختلاف معنی دار وجود دارد. به طور کلی نتایج بررسی موجود بر روی چهار گونه مورد مطالعه نشان داد که گونه های Medicago sativa و Astragalus caragana گونه های مقاوم به حذف شاخ و برگ بودند و مناسب ترین شدت برداشت برای این دو گونه تقریبا ۶۰ درصد از ارتفاع توصیه می شود. اما گونه های Astragalus cyclophyllon و A. podolobus به شدت های برداشت اعمال شده در آزمایش حساسیت نشان دادند. لذا این دو گونه به عنوان گونه های غیرمقاوم به برداشت در اولین سال رویش شناخته شدند

اثر شدت برداشت بر تولید چهارگونه مرتعی Keywords:

Astragalus species , Clip , Dry matter , Harvesting intensity , Leguminosae. , گون , برش , ماده خشک , شدت برداشت , لگومینوز