بررسی رابطه خلاقیت هیجانی و خود کار آمدی با انگیزش تحصیلی در دانش آموزان پایه سوم شهرستان ارومیه در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۱۳۹۸

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خلاقیت هیجانی، خودکارآمدی با انگیزش تحصیلی دانش آموزان پایه سوم انجام شد. جامعه شهرستان ارومیه به تعداد ۷۷۸ نفربود. نمونه آماری براساس فرمول کوکران آماری پژوهش شامل همه دانش آموزان پایه سوم تعداد۳۷۵ دانش آموز (۵۵ نفر پسرو ۲۲۰نفر دختر) به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده های لازم از طریق اجرای جمع (۱۹۹۲)،AMS پرسشنامه های خلاقیت هیجانی آوریل (۲۰۰۵) ، خودکارآمدی شرر و انگیزش تحصیلی والرند و همکاران و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یکسویه، Spss۱۸ آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار بین ابعاد خلاقیت هیجانی با انگیزش ) و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان به عمل آمد. نتایج حاصل نشان داد:(ANOVA معنادار مشاهده نشد. همچنین بین تحصیلی درونی و بیرونی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد ولی با بی انگیزشی رابطه خودکارآمدی با انگیزش درونی رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد ولی با انگیزش بیرونی و بی انگیزشی رابطه معنادار وجود نداشت. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نیز نشان داد متغیر های خلاقیت هیجانی، خودکارآمدی و جنسیت پیش بینی کننده معنا دار بین دانش آموزان دختر و پسر در خلاقیت مستقل نشان داد که انگیزش تحصیلی هستند. و در نهایت نتایج حاصل از آزمون هیجانی وخودکارآمدی تفاوت معناداری وجود نداشته ولی در انگیزش درونی، بیرونی و بی انگیزگی تفاوت معنادار به نفع دانش آموزان دختر وجود داشت.

Keywords:

خلاقیت هیجانی , خود کارآمدی , انگیزش تحصیلی