رشد عرفان در سبک عراقی
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 516
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICLP07_013
تاریخ نمایه سازی: 24 اردیبهشت 1401
Abstract:
اوضاع اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هر دوره مهمترین عامل تاثیرگذار بر اندیشه ی ادبی است و جهت گیری آن را مشخص می کند. پس از حمله مغول با توجه به ویژگی های خاص حاکم بر جامعه ایران و وجود بسترهای فرهنگی و اجتماعی، آموزه های عرفانی رواج چشمگیری پیدا کرد. تاثیر این عوامل سبب گردید تا در سبک عراقی مفاهیم عرفانی بیش از هر دوره دیگری مشاهده و سبب تمایز آن از دوران قبل و بعد خود گردد. از این رو در تحقیق حاضر تلاش شده به بررسی عوامل موثر بر رشد عرفان و رواج و انتشار شعر و مفاهیم عرفانی و عمومیت یافتن آن در میان مردم عادی پرداخته شود. بررسی های انجام شده نشان می دهد عواملی چون فقر، آزادی دینی، اعتقادات خرافی مغولان، توجه و احترام شاهان مغول به صوفیان، ساخت خانقاه ها، تالیف آثار عرفانی و مردم داری صوفیان، سبب توسعه تفکر عرفانی و به دنبال آن ورود این مفاهیم در ادبیات سبک عراقی شد و سبب شد قسمت عمده ای از آثار شاعران و نویسندگان این دوره مملو از مفاهیم عرفانی گردد.
Authors
علی رشیدی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران