اثر کودهای شیمیایی و نیتروکسین بر رشد، عملکرد و کیفیت میوه طالبی رقم احلام در شرایط کم آبیاری

استفاده از کودهای آلی در تولید محصول های ارگانیک دارای اهمیت است. به منظور ارزیابی تاثیر تیمار کودهای زیستی و شیمیایی بر گیاه طالبی رقم احلام در تنش خشکی پژوهشی با استفاده از کرت خوردشده - فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اصلی سطح آبیاری (۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی) و عامل فرعی با ترکیب فاکتوریل کود شیمیایی (NPK) در چهار سطح (صفر، ۶۰، ۱۲۰ و ۱۸۰ کیلوگرم در هکتار) و کود نیتروکسین در دو سطح (شاهد و ۱۰۰ درصد) اختصاص داده شد. براساس نتیجه ها، کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی تاثیر معنی داری روی اجزای عملکرد و ویژگی های فیزیکی و کیفیت میوه در تنش خشکی داشت. میزان سفتی، ماده های جامد محلول و ویتامین C با کاهش میزان آب مصرفی ارتباط مستقیم داشت. در تیمار۵۰ % نیاز آبی همراه با کاربرد نیتروکسین و ۶۰ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی، میزان فنول افزایش یافت. کاربرد نیتروکسین با کود شیمیایی ۱۸۰ کیلوگرم در هکتار بیشترین مقادیر رنگ *a و b* را در گوشت و پوست میوه در تیمار ۵۰ % نیاز آبی نشان داد. بنابراین، استفاده از کودهای زیستی می تواند جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی و کم کردن آسیب های حاصل از تنش کم آبی و بهبود کیفیت میوه باشد.

Keywords:

Color , Field capacity , Nitroxin , Total Phenol , ظرفیت زراعی , رنگ , فنول کل , نیتروکسین