ارزیابی تحمل به تنش خشکی در گیاه بومی برازمبل (Perovskia spp.) جهت استفاده در فضای سبز شهری

ایران یکی از کشورهایی است که در ناحیه خشک و نیمه خشک قرار دارد. استفاده از گیاه بومی برازمبل (Perovskia spp.) در فضای سبز شهری، به دلیل سازگاری با اقلیم کشور، تحمل بالا به خشکی و جذابیت گل ها، موجب بهینه سازی مصرف آب و ایجاد زمینه مناسب جهت دستیابی به توسعه فضای سبز پایدار می شود. این پژوهش در راستای معرفی گونه های مختلف گیاه برازمبل، برای استفاده در فضای سبز شهری مناطق خشک و نیمه خشک، انجام شد. بنابراین گیاهان برازمبل از سه منطقه در استان های اصفهان، خراسان و مرکزی جمع آوری و میزان تحمل به خشکی (چهار سطح آبیاری ۲۵%، ۵۰%، ۷۵% و ۱۰۰% ظرفیت مزرعه) در سه گونه مختلف برازمبل (P. atriplicifolia, P. artemisioides & P. abrotanoides) بررسی شد. نتیجه ها نشان داد، تنش خشکی موجب افزایش پرولین، کاتالاز، پراکسیداز، نشت یونی و کاهش کلروفیل شد. اما در اثر تنش خشکی، ویژگی های ریخت شناسی (ارتفاع و قطر پوشش گیاه، تعداد شاخه و برگ، وزن تر و خشک بوته) کاهش یافت. از بین سه گونه بررسی شده، P. atriplicifolia دارای بالاترین شاخص های ریخت شناسی و فیزیولوژیکی در شرایط تنش خشکی بود. با توجه به نتیجه ها، می توان گیاه بومی و کمتر شناخته شده برازمبل را به عنوان گیاهی متحمل به خشکی و مناسب جهت استفاده در فضای سبز شهری معرفی نمود.

ارزیابی تحمل به تنش خشکی در گیاه بومی برازمبل (Perovskia spp.) جهت استفاده در فضای سبز شهری Keywords:

Electrical coductivity , Drought tolerant , Native Plant , Perovskia , Proline , برازمبل , پرولین , کم آب بر , گیاه بومی , نشت یونی