ویروس کرونا، پدیدهای است که با توجه به سرعت انتشار و ویژگی مهارناپذیر خود، جهان را با بحران مواجه نموده است. این بحران هر چند در ظاهر ماهیتی صرفا پزشکی و مرتبط با نظام سلامت دارد، پدیده ای چند بعدی است که آثار و پیامدهای آن در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی قابل رصد و رهگیری است. حوزه ی سبک زندگی، یکی از حوزه های متاثر از پیامدهای اجتماعی این بحران است.سبک زندگی بسیاری از مردم در ایام پساکرونایی تغییر کرده است؛ به طوری که تغییرات بوجود آمده در دوران نوین پساکرونایی، باعث بروز سبکهای جدیدی از زندگی در میان مردم شده است . در دوران پس از همه گیری ویروس کرونا افراد با روشی متفاوت تر از قبل به کار و مسافرت و زندگی می پردازند و فعالیتهای روزمره آنها مانند زمان غذا خوردن و نحوه برقراری ارتباط با اعضای خانواده دچار تغییرات اساسی میگردد. از لحاظ جنبه های روانی افرادی که به بیماریهای روانی مانند افسردگی، اختلالات وسواس اجباری و پارانویا (بدگمانی و سوءظن شدید) مبتلا هستند، ممکن است در این دوران با تلاطمهای سختی مواجه شوند به طوری که زندگی و روزمرگی شان دچار چالش گردیده است.افزایش حساسیت انسانها و توجه آنها به مسائل بهداشتی، اقدام به شست و شوی مکرر دستها و استفاده از ماسک و سایر لوازم پزشکی و سلامتی، در این زمان تبدیل به یک عادت روزانه در میان افراد شد. همچنین پدیده دورکاری در این دوران، به طور رسمی به جوامع مختلف معرفی شد، سبک تازهای در زندگی، که بیان میکرد غالبا افراد میتوانند در محل سکونت خود به انجام فعالیتهای اقتصادی و معیشتی خود بپردازند. ایضا بهره گیری و استفاده افراد از فضاها و بسترهای مجازی، تقریبا تمام زوایای پیدا و پنهان زندگی را تحت تاثیرخود قرار داده است.نتایج تحقیق نشان داد ویروس کرونا علیرغم هزینه هایی که شیوع آن بر جامعه تحمیل کرد، فرصتی مناسب برای بازنگری و بازاندیشی در
سبک زندگی را فراهم کرد و
سبک زندگی را در جامعه را با تحولات عظیم مواجه کرد.