بررسی الگوی راهبردی مکانیزاسیون بر تغییرات و توسعه پایدار کشاورزی

امروز، امنیت غذایی به عنوان یکی از معیارهای سنجش حاکمیت خوب، شناخته می شود. در ارزیابی و سنجش قدرت ملی، برخی اندیشمندان عوامل نظامی را مظهر قدرت ملی دانسته اند. سوی دیگر اما صاحبنظرانی هستند که عوامل اقتصادی را مهمتر دانسته اند و آنها را معیار ارزیابی قدرت ملی کشورها برشمرده اند . در گذشته امنیت ملی را با امنیت نظامی می سنجیدند. فوایدی که در امنیت نظامی بود، امنیت ملی را فراهم می کرد. اما به این رویکرد نقدهایی وارد شد به این صورت که گفته شد تعریف امنیت ملی بر اساس امنیت نظامی، تعریف مبتنی بر برد- باخت است و شرایط به گونه ای پیش رفت که امنیت اقتصادی جایگزین امنیت نظامی شد، با این استدالل که در امنیت اقتصادی شرایط برد – برد برای طرفین فراهم میشود.استفاده از فناوری روز در کشاورزی برای رسیدن به توسعه پایدار است.ازآنجاکه بخش کشاورزی به عنوان بزرگ ترین متولی تولید، تامین امنیت مواد غذایی و تامین غذایی است، نیاز است تا راه رسیدن به افزایش کمی و کیفی محصولات دراین بین حائز اهمیت باشد بدین ترتیب، قدم نهادن در مسیر کشاورزی حفاظتی، کشاورزی ارگانیک و ورود به عرصه کشاورزی مدرن و توجه به مکانیزاسیون کشاورزی مطرح می شود، بدیهی است که کشاورزی مدرن و پایدار بصورت چشمگیری به مکانیزاسیون وابسته است. باید گفت که مکانیزاسیون ازراه بازسازی و ارتقای فعالیت های کشاورزی نقش قابل ملاحظه ای در رفع مشکلات بهره وری از نیروی انسانی و منابع تولید برعهده دارد.بانک جهانی، امنیت غذایی را به عنوان یکی از شاخص های مهم توسعه معرفی نموده و آن را هم تراز با درآمد سرانه، توزیع عادلانه درآمد، نرخ اشتغال، حفظ محیط زیست و رعایت حقوق بشر دانسته است بدین ترتیب، با این تفاسیر می بینیم که نیاز است تا به بخش کشاورزی برحسب نقش و سهم تعیین کننده ای که در فرایند توسعه دارد، از منظری به روز و با رویکردی مناسب نگریسته شود تا بتوان مرحله تولید معیشتی و سنتی را وارد مرحله تولید صنعتی و تجاری کرد و با این روند، امنیت غذایی را ممکن ساخت.

Keywords:

امنیت غذایی , مکانیزاسیون , کشاورزی مدرن , بهره وری پایدار