بررسی علل گرایش جوانان به مواد مخدر

این پژوهش با هدف اثربخشی فنون خانواده درمانی راهبردی کوتاه مدت بر عملکرد خانوادگی نوجوانان وابسته به موادشهر تهران در سال ۱۳۹۹ انجام گرفت. روش پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه مخدر کنترل و مرجله پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش کلیه نوجوانان ۱۲ تا ۱۸ سال مراجعه کننده به مرکز ترک اعتیاد شهر تهران در خرداد و تیر ماه سال ۱۳۹۹ با حجم ۱۲۴ نفر بودند. به صورت هدفمند ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و در گروه آزمایش ۱۵ نفر و گروه کنترل ۱۵ نفر جایگزین شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه عملکرد خانوادگی مکمستر (۱۹۸۳) جمع آوری شد. گروه آزمایش به صورت انفرادی در معرض خانواده درمانی راهبردی کوتاه مدت بر اساس پروتکل درمانی میلر (۲۰۰۹) طی ۶ جلسه ۸۰ دقیقه ای قرار گرفتند. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با نرم افزار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: ننایج نشان داد میانگین نمرات در مرحله پس آزمون گروه آزمایش نسبت به SPSS-۲۳ ). این کاهش میانگین نمرات در مرحله ۳گروه کنترل در مولفه های عملکرد خانوادگی نوجوانان کاهش معناداری دارند ۰/۰۱) پیگیری نیز حفظ شده است که نشان دهنده تاثیر مداخله در کوتاه مدت و بلند مدت میباشد. نتیجه گیری: این یافته ها درک نوجوانان وابسته به مواد توس خانواده درمانگران را پشتیبانی میکند.

Keywords:

خانواده درمانی راهبردی کوتاه مدت , عملکرد خانوادگی , نوجوانان