ارزیابی روابط ژنتیکی گونه های آژیلوپس با استفاده نشانگرهای چندشکلی نواحی هدفمند (TRAP)
Publish place: Journal of agricultural biotechnology، Vol: 14، Issue: 2
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 131
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-14-2_004
تاریخ نمایه سازی: 2 خرداد 1401
Abstract:
هدف: هدف این تحقیق تعیین روابط و سطح تنوع ژنتیکی بین و درون گونههای وحشی آژیلوپس با استفاده از نشانگرهای ملکولی TRAP که مبتنی بر نواحی EST هستند، میباشد.مواد و روش ها: در این تحقیق تنوع ژنتیکی و روابط بین گونههای وحشی آژیلوپس جمعآوری شده از ۱۴ استان ایران متشکل از هشت گونه Aegilops با استفاده از ۲۴ ترکیب آغازگرهای TRAP مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: میانگین PIC آغازگرهای مورد مطالعه برابر ۹۵/۰ و کمترین و بیشرین میزان این شاخص بهترتیب مربوط به آغازگرهای (۹۲/۰) TRAP۲۰ و (۹۷/۰) TRAP۱۰ بود. همچنین میانگین شاخص نشانگری (MI) برابر ۷۷/۱۰ و کمترین و بیشرین میزان این شاخص بهترتیب مربوط به آغازگرهای (۹۵/۶) TRAP۳ و (۳۴/۱۷) TRAP۱۷ بود. نتایج تجزیه واریانس ملکولی، واریانس بین گونهها را ۶۰ و واریانس درون گونهها را ۴۰ درصد نشان داد. پارامترهای ژنتیکی برآورد شده نشان داد که بیشترین میزان Na (۰۷/۱)، Ne (۲۶/۱)، I (۲۳/۰) و uHe (۱۶/۰) مربوط به گونه Ae. truncialis و حداکثر شاخص تنوع ژنی نی (۱۴/۰) مربوط به گونههای Ae. truncialis، Ae. umbelulata و Ae. neglecta بود. حداقل مقدار شاخصهای تنوع ژنی نی (۰۹/۰)، شاخص شانون (۱۴/۰)، تعداد آلل موثر (۱۶/۱) و تعداد آلل مشاهده شده (۷۹/۰) برای گونه Ae. crassa مشاهده شد. کمترین تشابه ژنتیکی بین Ae. crassa با گونههای Ae. cylandrica و Ae. umbelulata و بیشترین تشابه بین Ae. triuncialis و Ae. umbelulata مشاهده شد. قرار گرفتن Ae. umbelulata و Ae. truncialis در یک گروه در تجزیه خوشهای و تجزیه به مختصات اصلی و با فاصله زیاد از سایر گونهها شباهت ژنتیکی بالای این دو گونه را تائید کرد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق تنوع ژنتیکی بالایی را در بین و درون گونهها نشان داد. تجزیه واریانس ملکولی تنوع ژنتیکی بالاتر در بین گونهها را مشخص کرد که این نتیجه نمایانگر جریان ژنی و شاخص تثبیت (Fst) پایین در بین گونهها و نیز تایید کننده تمایز ژنتیکی بالا در بین گونهها بود.
Keywords:
Authors
حمید کریمی
دانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک و به نژادی گیاهی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران.
صدیقه فابریکی اورنگ
قزوین دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
علی اشرف مهرابی
گروه اصلاح و بیوتکنولوژی دانشگاه ایلام
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :