مساله قراردادهای هوشمند (مطالعه تطبیقی حقوق ایران و حقوق امریکا)

قراردادهای هوشمند قراردادهایی الکترونیکی هستند که در بستری عمومی مانند بلاک چین منعقد شده و از زمانانعقاد تا تایید نهایی توسط قوه حاکمه و هوش مصنوعی نظارت می گردند و طرفین و هوش مصنوعی در زمان انعقاد تا نهاییشدن قرارداد امکان دریافت هرگونه اطلاعاتی از مورد معامله یا طرفین عقد را دارند. این قراردادها با توجه به دارا بودن شرایطاساسی معاملات، مطابق با هر نظام حقوقی عقد تلقی گردیده و از ویژگیهای منحصر به فردی همچون، خود اجرایی در اجرایآثار قرارداد، شفافیت بهره مند بوده و انعقاد آنها منوط به دارا بودن افراد از امضای دیجیتالی و مجوز امکان تملک ارزهایمجازی می باشد. قراردادهای هوشمند پس از تایید توسط طرفین و هوش مصنوعی، در بستر عمومی ثبت و سپس در فضایبستر جهت مشاهده عموم عرضه می شوند. به کارگیری این قراردادها در بخش های مختلف حقوقی از جمله ثبت، بازارهایپولی، بازارهای سرمایه به جهت وجود برخی مسائل نظیر شناسایی قانون حاکم بر قرارداد و دادگاه صالح در مورد دعاوی ونحوه اجرای حکم در قراردادهای بین المللی با چالش هایی مواجه می باشد که حل آنها به بهبود روند استفاده از این نهادحقوقی فناورانه در نظام حقوقی منتج خواهد شد.

Keywords:

قرارداد هوشمند , بلاک چین , ارزهای رمزنگاری شده , خود اجرایی , شفافیت , چالش های حقوقی