بازنمایی خشونت در رمان علی مائده داعش با تکیه بر نظریه اسلاوی ژیژک

از آنجا که خشونت، ناظر بر وجه سرکوبگر قدرت است، لاجرم در یک رابطه خشونت آمیز، طرفین فرادست و فرودست وجود دارد. ژیژک با ترکیب مفاهیم فلسفی و زندگی روزمره، توانسته است ابعاد مختلف امر خشن را ترسیم کند. رمان علی مائده داعش، روایت رنج مردمان ایزدی است که با هجوم و نسل کشی داعش مواجه شدند. این پژوهش با هدف تبیین لایه های مختلف خشونت داعش علیه ایزدیان از الگوی ژیژک بهره گرفت تا نشان دهد نویسنده چگونه ابعاد مختلف خشونت را لابه لای حوادث داستان بازنمایی کرده و از مسئله خشونت به عنوان درون مایه روایی بهره جسته است. نتایج تحقیق نشان داد تمام انواع خشونت در رمان، تحت تاثیر خشونت خدایگانی که ژیژک بدان اشاره کرده، صورت گرفته است. داعش با اعمال خشونت سیستمی، قصد نهادزدایی از خانواده و دیگر بنیان های اجتماعی را  دارد. شیوه های داعش برای سرکوب زنان، کنش گرانه و نمادین است و در عین حال، از روش های کنش پذیرانه مانند به کارگیری زنان علیه زنان نیز غافل نبوده است. داعش در توجیه خشونت برای اعضای خود از تکفیر «دیگری» استفاده کرده و ایزدیان به عنوان جلوه ای از کفر که مانع تحقق اهداف خلافت اند محکوم به نابودی شدند. در رمان حاضر، زنان بزرگ ترین قربانیان خشونت اند و جایگاه فرودست آنها از منظر تاریخی، به قدرت داعش برای اعمال خشونت سیستمی و خدایگانی علیه زنان، افزوده است. 

Keywords:

خشونت , نبرد سنجار , زنان ایزدی , زهراء عبدالله , اسلاوی ژیژک