بررسی حجم رواناب تولیدی در اراضی مارنی استان زنجان با استفاده از دستگاه باران ساز مصنوعی

با شناخت شاخص های موثر بر فرسایش پذیری مارنها و طبقه بندی آنها می توان در الویت بندی واحدها جهت اصلاح و بهبود این اراضی بمنظور کاهش فرسایش و تولید رسوب اقدام نمود، ازاینرو در این تحقیق به حجم رواناب تولیدی در اراضی مارنی استان زنجان با استفاده از دستگاه بارانساز مصنوعی پرداخته می‌شود. برای این منظور با استفاده از نقشه‌های زمین شناسی، اقلیم و شیب واحدهای کاری تعیین و با استفاده از دستگاه بارانساز مصنوعی قابل حمل در صحرا وضعیت تولید رواناب واحدهای مارنی مورد بررسی قرار گرفته و داده های بدست آمده به روش آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، آزمون F و روش مقایسه مقادیر میانگین دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بر اساس نتایج بدست آمده اراضی بدلندی در حدود 4438 کیلومترمربع از سطح استان زنجان( معادل 20%) تشکیل می‌دهند. اثر واحدهای مارنی بر حجم رواناب تولیدی در واحدهای کاری انتخابی در سطح 1 و 5% معنی دار است. مقایسه مقادیر میانگین حجم رواناب واحدهای کاری نشان داد که می‌توان واحدهای مارنی را بر این اساس به سه گروه تفکیک نمود. بطوریکه واحد مارن پلیوسن(PL) ، واحد مارنی قم (OM) هر کدام به تنهایی یک گروه و واحدهای مارنی قرمز بالایی (Mu)، قرمز پائینی (OL) و مارن ائوسن (EM) با هم در یک گروه قرار می گیرند. این نتیجه با نتایج بدست آمده از تحقیقات سایر محققین که در این مورد تحقیقاتی انجام داده‌اند مطابقت دارد

Keywords:

مارن , اراضی مارنی , حجم رواناب , ضریب رواناب , بارانساز , استان زنجان