مقایسه بازده سرمایه گذاری در آموزش بر حسب مقاطع تحصیلی در بخش دولتی وخصوصی

به طورکلی تلﻘی نمودن آموزش به عنوان نوعی سرمایهگذاری و گسترش و توسعه نظامهای آموزشی و رشد فزاینده سهم آموزش از تولید ناخالص ملی و بودجه کشور ، توجه اقتصاددانان را معطوف ساخته است. هدف از این پژوهش ارزیابی نرخ بازده خصوصی مقاطع تحصیلی در ایران با استفاده از مدل تعمیم یافته مینسر است . با به کارگیری تابع دریافتی مینسر، میزان تاثیر تحصیلات در مقاطع مختلف بر درآمد شاغلان با استفاده از آمارهای بودجه-خانوار در سال ۱۳۹۸ بررسی شد. جهت برآورد الگوی مورد نظر از مدل رگرسیونی حداقل مربعات معمولی(OLS) استفاده شده است. نتایج تحﻘیق نشان داد که تحصیلات در مقطع دیپلم، کارشناسی و تحصیلات تکمیلی بر درآمد حاصل از شغل افراد تاثیر مثبت دارد و میزان این تاثیرگذاری برای هر سال تحصیل اضافی حدود ۱/۸ درصد است و میزان تاثیر تجربه کاری بر دریافتی افراد ۱/۴ درصد را نشان می دهد. این امر فارغ از سایر انگیزه های ورود به این دوره ها، از نظر فردی توجیه پذیری اقتصادی این مقاطع را نشان می دهد. همچنین با وارد نمودن متغیرهای مجازی وضعیت ; جنسیت، بخش شغلی و تاهل افراد بعنوان متغیرهای کنترلی در مدل ، اثر این متغیرها بر دریافتی افراد معنادار بوده و نتایج حاصل شده نشان میدهد که درآمد مردان به میزان ۷/۵۱ درصد بیشتر از زنان است، افراد شاغل در بخش های دولتی ۳/۳۲ درصد بیشتر از سایر افراد در بخش های خصوصی درآمد دارند و درآخر افراد متاهل به نسبت افراد مجرد به میزان ۶/۴۱ درصد از دریافتی بالاتری برخوردار هستند.

Keywords:

تابع مینسر , آموزش , سرمایه انسانی , نرخ بازدهی , تجربه کاری