انتقال مجدد مواد فتوسنتزی گندم تحت تاثیر تنش خشکی و کودهای زیستی در منطقه گرم پلدختر

به منظور بررسی کیفی دانه گندم به تنش خشکی و کودهای زیستی مایکوریزا، ازتوباکتر و آزو سپیریلوم بر انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه دو رقم گندم، پژوه شی مزرعه ای به صورت اسپلیت – فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۹۵ - ۱۳۹۴ به اجرا در آمد. تنش خشاکی از طری قطع آبیاری در کرت های اصلی شامل سه سطح آبیاری کامل، آبیاری تا مرحله سنبله دهی و آبیاری تا مرحله پر شدن دانه بود. کرت های فرعی به صورت فاکتوریل شامل عامل کود زیستی در چهار سطح شاهد (بدون کود)، تلقیح میکوریزا، تلقیی میکوریزا و ازتوباکتر و تلقیی میکوریزا و آز سپیریلوم و عامل رقم شامل دو رقم چمران و بهرنب بود. نتایج نشان داد که بیشتری انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه از شرایط قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه به میزان ۵۲ / ۰ گرم در بوته و کمتری آن از شرایط نرمال آبیاری به میزان ۴۹ / ۰ - گرم در بوته حاصل شد. در میان ارقام، بیشتری انتقال مجدد از رقم بهرنب و کمتری آن از رقم چمران حاصل اد. مقایسه میانگین سطوح کودی طی دو سال نشان داد که بیشتری انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه از عدم کاربرد کود و کمتری آن از کاربرد میکوریزا حاصل شد.

Keywords:

انتقال مجدد , وزن خشک اندام هوائی , وزن خشک کاه.